I učesnici litija u stroju ANB-a

Vršilac dužnosti direktora Agencije za nacionalnu bezbjednost Dejan Vukšić angažovao je nedavno na rukovodeći položaj Miodraga Jovovića, nekadašnjeg pozornika u Upravi policije, koji je morao da ponavlja testove neophodne za izbor u zvanje jednog od čelnika Agencije, saznaje Pobjeda.

Pozicija koju bi Jovović u narednom periodu trebalo da pokriva je od izuzetnog značaja zbog saradnje sa partnerskim službama u borbi protiv međunarodnog organizovanog kriminala.

Crnogorski međunarodni partneri sa priličnom skepsom gledaju na Vukšićeve poteze, smjene državi lojalnih ljudi, uspostavljanje veza sa političkim partijama anti-NATO orijentacije, a poseban fokus na Vukšića je nakon skandala sa curenjem podataka i objavom identiteta agenata CIA i ANB članovima Odbora za bezbjednost.

Sada će se u mozaik sumnje zapadnih partnera dodati još jedna kockica.

Naime, Jovovićeva radna biografija baš i ne pruža garancije da je Vukšić izabrao iskusnog profesionalca sa dobrim vezama sa međunarodnim bezbjednosnim službama. Prema informacijama Pobjede, Miodrag Jovović je bio pozornik u Upravi policije, da bi kasnije, relativno kratko, bio na dužnosti komandira stanice policije na Zabjelu. Kasnije prelazi da radi u Policijsku akademiju u Danilovgradu…

Izvjesno je da za oblast na koju se prijavio da radi u Agenciji, Jovović nema iskustva. A ni procedura prijavljivanja za novi posao nije baš pokazala da je dorastao radu u ANB-u.

Prema ustaljenoj praksi, prijavljeni kandidati za važnu funkciju u ANB-u prolaze više testova, ljekarski pregled, psihološku, kao i bezbjednosnu provjeru. Izvori Pobjede tvrde da Jovović nije prošao psihološko testiranje, što bi trebalo da ga diskvalifikuje u nastojanjima da konkuriše za jednu od važnih pozicija.

No, u ovom slučaju napravljen je presedan: po direktnom nalogu prvog čovjeka ANB-a naloženo je novo testiranje, sa novim psihologom – Lidijom Injac, inače sestrom ministarke odbrane Olivere Injac.

Nakon drugog testiranja, prema stručnom mišljenju nove psihološkinje, Miodrag Jovović je odjednom zadovoljio sve kriterijume. I odmah zadobio puno povjerenje vršioca dužnosti direktora koji ga je postavio za šefa osjetljivog resora.

Koje su to reference “natjerale” Dejana Vukšića da se odluči za Jovovića?

Sudeći po dosadašnjem Jovovićevom angažmanu, Vukšić ga je za rukovodeću funkciju u važnom sektoru ANB-a izabrao, ne zbog profesionalnih karakteristika, već prevashodno – zbog političke orijentacije, kao jednog od nosioca borbe i “otpora bivšem režimu”.

Uloga Miodraga Jovovića bila je zapažena još marta 2019. godine u štrajku protiv, kako su tada pisali antivladini mediji, “DPS mobinga” u Policijskoj akademiji u Danilovgradu. Tada je grupa predavača na Akademiji štrajkovala, zahtijevajući smjenu direktora Bobana Šaranovića, “istaknutog člana DPS-a”.

Među nastavnicima koji su protestovali protiv “direktora DPS režima” bio je i Miodrag Jovović koji je, za dnevni list Dan, tada najavio da će Šaranović “da popije krivičnu prijavu”.

A prema medijskim objavama iz prošle godine, Jovović je bio vrlo agilni učesnik litija koje je 2020. godine organizovala Srpska pravoslavna crkva. Tako je ruski propagandni portal Sputnjik, glasilo imperijalne politike Kremlja, veliki publicitet dao litiji “plemena Kuči”, kada su “krstonosno hodili petnaestak kilometara” da bi se ispred Hrama Hristovog vaskrsenja okupili na molebanu i sa poglavarima SPC nastavili da se bore protiv Zakona o slobodi vjeroispovijesti.

Na jednoj slici se vidi i Jovović u koloni kako prema Podgorici korača pod zubatim januarskim suncem. Tada je šira javnost mogla da čuje kako iz mase počinje da se prolama pjesma “Hriste bože”, himna zloglasnih crvenih beretki Milorada Ulemeka Legije, čovjeka osuđenog za ubistvo Zorana Đinđića…

Biće da su sve te aktivnosti, a posebno bliskost Srpskoj pravoslavnoj crkvi i borbi protiv režima Mila Đukanovića, preporučile Jovovića kod prvog čovjeka ANB-a, koji je i sam bio izuzetno aktivan u borbi za ,,srpsku stvar“ u Crnoj Gori i zastupnik Srpske pravoslavne crkve.

“Slučaj Jovović” je samo nastavak programa koji Vukšić sprovodi od kako je zasio u fotelju prvog čovjeka ANB-a. Prvo je krenuo, preko vladinog koncerna Vijesti sa fabrikovanjem afera, sa ciljem da kompromituje prethodno rukovodstvo. Zatim je akciju nastavio, sve pod krinkom borbe protiv DPS nasljeđa, smjenama svih onih ljudi koji su bili lojalni, ne DPS-u, nego državi Crnoj Gori.

Tom “sječom knezova” odstranjeni su i neki istaknuti profesionalci, sa razgranatim konekcijama sa partnerskim obavještajnim službama. Promjene u ANB-u nijesu bile samo demontaža mašinerije prethodne vlasti – mada je i u starom sistemu ANB-a bilo zaista puno DPS poslušnika i vojnika – već razbijanje sistema bezbjednosti.

Zato se afere curenja podataka, skandalozno odavanje imena agenata ANB i CIA, ne trebaju posmatrati kao izolovani incidenti, već dio jednog osmišljenog plana urušavanja državnog sistema.

Nije slučajnost što se isti mehanizam demontaže sistema dešava i u Ministarstvu odbrane, gdje je ministarka Injac za nepuna tri mjeseca ubacila u sistem, bez prethodnih bezbjednosnih provjera, brojne oficire koji su prepoznati kao obožavaoci ,,majčice Rusije“ i protivnici NATO-a. Uz sve to, planski je razbijen sistem zaštite podataka u Obavještajno-bezbjednosnom direktoratu, a karikaturalna smjena bez obrazloženja načelnika Aleksandra Šaranovića bila je posljednji čin razaranja bezbjednosnog sistema.

Slične stvari se dešavaju i u Ministarstvu unutrašnjih poslova: ministar Sergej Sekulović se, iako dolazi iz nevladinog sektora, pokazao kao puki instrument za sprovođenje politike koja ne znači profesionalizaciju službe, već stavljanje policije pod kontrolu političkih snaga koje su, izvorno, antizapadno nastrojene. Da je drugačije, ne bi valjda Sekulović tako gorljivo branio ideju da se crnogorskoj dijaspori, koja je uvijek bila lojalna Crnoj Gori, “preispita” biračko pravo, jedno od temeljnih ljudskih prava.

Dešavanja u Agenciji za nacionalnu bezbjednost, Ministarstvu odbrane i Ministarstvu policije imaju isti politički kod – urušavanje sistema državne sigurnosti i striktnih bezbjednosnih protokola, uvođenjem u igru partijskih ljudi ili ljudi bliskih Srpskoj pravoslavnoj crkvi.

Zato ne treba da čudi što je Dejan Vukšić, ignorišući pravila i procedure, nastavio dalje i izabrao Miodraga Jovovića, istaknutog litijaša SPC u vrh Agencije za nacionalnu bezbjednost. To odgovara ključnoj političkoj agendi: da se institucije države Crne Gore stave pod komandu ljudi iz ,,srpskog sveta“.

Ko će sada zastupati Božoviće?

Mora da je vršilac dužnosti Agencije za nacionalnu bezbjednost Dejan Vukšić sa posebnom pažnjom ispratio informaciju da su Igor (56) i Vladimir Božović (30) iz Kotora, dvojica visokopozicioniranih članova kriminalne grupe kavački klan, uhapšeni u vili u gradiću Redondo u Portugaliji, nakon višenedjeljne akcije portugalske policije, a po potjernici NCB Interpol Podgorica.

Imao je Vukšić razloga za pojačanu pažnju: svojevremeno je bio pravni zastupnik Božovića, što bi trebalo da bude diskvalifikujući kriterijum za njegov angažman na čelu Agencije.

Na to se, očito, niko nije tada osvrtao. Kao ni na Zakon o Agenciji za nacionalnu bezbjednost: prema članu 25 Zakona, ,,direktor Agencije ne može biti član političke stranke, niti politički djelovati“. Ta izričita zakonska odredba nije smetala premijeru Zdravku Krivokapiću da Vukšića izabere za vršioca dužnosti, iako je tada bio aktuelni predsjednik Skupštine opštine Kotor a prethodno nosilac liste koalicije „Za budućnost Kotora“.

Da li onda treba sumnjati da je Vukšić došao na čelo ANB-a sa jasnim političkim zadatkom i da li je baš teško otkriti kakav je to zadatak?