“Svakako da je ova odluka izazvala paniku i nervozu i kod jednih i kod drugih zato što su predrokovi već zakazani, a neki su čak i završeni. Oko 2.000 studenata iz Crne Gore će ići na “Work and Travel” program za koji je bilo potrebno izdvojiti 3.000e.
Sa druge strane, studenti koji planiraju da rade sezonski u Crnoj Gori su vrlo ograničeni zato što svi poslodavci traže da počnu da rade od 1. juna (nekada i ranije zbog početka ljetnje turističke sezone), a oni moraju polagati ispite u junskom roku, koji po kalendaru traje do 29. juna.
Odavno je jasno da UCG ne mari za to čime plaćamo naše školovanje i ostale životne potrebe, ali umjesto da žustro reaguju na predrok koji se daje studentima, a vrlo im je neophodan, bolje je da se bave time što UCG zauzima 3.380 poziciju na Vebomatriks rang listi svjetskih univerziteta”, navodi Lipovina.
Možda UCG ne može da se ugleda na Harvard, Sorbonu i druge svjetske univerzitete, ali je nužno da se ugleda bar na univerzitete iz regiona, dodaje ona.
“Na primjer, Univerzitet u Beogradu je studentima odobrio 5 ispitnih rokova godišnje (januarski, aprilski, junski, septembarski i oktobarski ispitni rok) dok studenti UCG ako ne polože ispit u januaru imaju pravo da ga polažu u popravnom roku koji je tek krajem avgusta ili početkom septembra, što je apsurdno. Svakako da nam 3 roka u akademskoj godinu nijesu dovoljna, a naročito ne na fakultetima gdje su kolokvijumi samo formalnost i gdje ispite nije moguće položiti skupljanjem bodova po sistemu Bolonje.
Kao da nije dovoljno to što nas kao studente brišu sa Zavoda za zapošljavanje i time prividno smanjuju stopu nezaposlenih nego nam još onemogućavaju da tih 2 ili 3 mjeseca radimo da bi sebi omogućili školovanje u sljedećoj akademskoj godini. Na kraju se oni koji tvrde da smo na evropskom putu i da je naša svijetla budućnost ovdje čude što mladi na sve moguće načine napuštaju Crnu Goru”, poručuje Lipovina.