piše Miroslav Ćosović
Srpska crkva ovih dana vodi žestoku propagandnu kampanju da svoje nepravno i nepravedno upravljanje imovinom Crnogoraca, predstavi kao pravo i pravdu. Ova crkva koja pod imenom – Srpska nikada ni u jednom zvaničnom dokumentu i ni na jednom pečatu nije postojala u istoriji Crne Gore prije 1919. godine, ruga se domaćoj i stranoj javnosti govoreći da je ona tu vjekovima.
Nedavno sam u tekstu “Da su Crnogorci pripadali Srpskoj crkvi, danas ne bi bilo pomena Crne Gore i Crnogoraca” pokazao – da pomena crnogorskog naroda u istoriji ima bezbroj, a da mitropolit Amfilohije sintagmu “crnogorski narod” nije izustio nikada, i svakome ko je u stanju da rasuđuje je jasno – da je crkva Crnogoraca kroz istoriju bila srpska – danas ne bi bilo pomena Crne Gore i Crnogoraca; niko u toj “srpskoj” crkvi ne bi bio slabouman da razvija, gaji i jača crnogorsko narodno i državno ime.
Tako je prije nekoliko dana pravednika odglumio i bivši hercegovački vladika Grigorije Durić, i on je kritikovao crnogorski Zakon o slobodi vjeroispovijesti.
Taj isti vladika Grigorije imao je zanimljivu beśedu 29. jula 2008. godine, prilikom osveštanja temelja novog hrama na Vučjem dolu. Kako stoji u prilogu koji je objavila Radio Svetigora (“Osveštani su temelji spomen-hrama na Vučjem dolu”), crkva se podizala “u spomen i slavu crnogorskim i hercegovačkim junacima, koji su poginuli u znamenitoj bici na Vučjem dolu i kasnijim ratnim dejstvima.”
Ovako je vladika Grigorije, između ostaloga, beśedio na Vučjem dolu prije skoro 11 i po godina: “Nemojte da se zanosimo da nemamo šta da ispravljamo i popravljamo i da kažemo kako nismo grešni. Jer smo u ovom potonjem ratu, gubili bitke. A bili smo brojniji kao što su ovde bili brojniji Turci. . .
I nemojte da govorimo kako nismo izgubili u ovom ratu. Izgubili smo mnogo, jer smo mogli mnogo bolje. Zato da se pazimo i da budemo vjerni Bogu, i da budemo vjerni Hristu, a ne da se zanosimo; jer smo prvi po pušenju, prvi smo po psovanju, prvi smo po laganju, more bit. Prvi smo po oboljenjima fizičkim i psihičkim. To ne služi na čast i na slavu.”
Dio govora u kom je vladika Grigorije ovo izgovorio možete preslušati na sajtu YouTube:
Prilikom osveštavanja crkve na Vučjem dolu, jedina zastava koja se može viđeti u albumu fotografija sa tog skupa, je državna zastava Srbije.
Izgled zastave koja se može viđeti na slikama sa tog skupa uređen je jednim srpskim zakonom iz 2004. godine i prije te godine zastava sa tim izgledom ne postoji. Srpska crkva i organizatori skupa isticanjem te zastave na Vučjem dolu, pokazali su otvoreno nepoštovanje prema državi Crnoj Gori i narugali se Crnogorcima i Hercegovcima, nije im palo na pamet da se tamo zavijore, recimo – originalne zastave iz Bitke na Vučjem dolu, jednostavno – jer nijesu srpske.
Na temelju tog osveštanog mjesta nikla je crkva, bio sam zaprepašćen izgledom, crkva ima iznad kubeta nastrešnicu a ima i ostalih čudnih detalja. Izgled ove crkve je opet – neizmjerno ruganje Crnogorcima i Hercegovcima, nikla je crkva koja svojim izgledom nema nikakve veze sa bićem Crnogoraca i Hercegovaca i sa identitetom onih Crnogoraca i Hercegovaca koji su izginuli u bitki na Vučjem dolu. Kao i uvijek, i ovom simbolikom na Vučjem dolu, Srpska crkva je pokazala da je najveći borac protiv države Crne Gore, istorije i identiteta Crnogoraca.