Svetosavski Jerihon na Cetinju

Za aktuelno.me

Piše: Slobodan L. Jovanović

Nemoguće je u ovim vremenima podignutih tenzija zaobići temu ustoličenja mitropolita SPC u prijestonom gradu Crne Gore. Iako pokušavaju neki beogradski tv studiji i druge adrese u Srbiji i Crnoj Gori da taj događaj lažno predstave kao rutinski, kao nešto što je vjekovna tradicija, jasno je da on uveliko prevazilazi svojim značajem i simbolikom uobičajena crkvena postavljenja. Ne mogu reći da baš detaljno poznajem istoriju svjetskih crkava, ali vjerujem, ako takav slučaj postoji, onda je on na nivou incidenta, da u nekom prijestonom gradu stoluje neka crkvena organizacija i njen poglavar, a da je skoro plebiscitarno nedobrodošao u tom gradu. I on i crkva. Ne znam koji su motivi SPC, ustvari pravim se da ne znam, da istrajava na Cetinju, apstrahujući činjenicu da ih građani Cetinja smatraju mrskim uljezima, bez ikakvih šansi da se to ikada promjeni. Možda se SPC nada tome, ali onim što čini u Crnoj Gori, odnosom prema crnogorskoj državi, Crnogorcima i manjinskim narodima i konfesijama, taj jaz može da bude samo dublji i dublji.

Samim činom postavljanja efermnog sveštenika, i sa stanovišta obrazovanja i teološkog značaja, čovjeka koji je otvoreni šovinista koji negira jednu čitavu naciju čiju naklonost sada traži, učestvuje na nacističkim hepeninzima na beogradskom Pravnom fakultetu zajedno sa najekstremnijim nacošima, kvazinaučnicima i mrziteljima svega crnogorskog, koji čak javno prijete fizičkim obračunom sa „šačicom crnogorskih separatista“, SPC je poslala nedvosmislenu poruku crnogorskom narodu i građanima Crne Gore. Još kad nije teško pretpostaviti da Joanikije Mićović nikada ne bi bio izabran da se sa tim nije saglasio predśenik Srbije, onda je ta slika što se iz brijega valja više nego jasna. Zato su besmisleni pokušaji da se igraju vukova u jagnjećoj koži, posebno kad prevarne poruke stižu sa visokih državnih adresa Srbije i Crne Gore, od ljudi nedostojnih za funkcije koje obnašaju, u ljudskom, profesionalnom ili u bilo kom smislu.

Potonja kletva od strane Joanikija Mićovića, upućena građanima koji se protive njegovom ustoličenju, nedvosmisleno pokazuje da on ne razumije sopstvenu težinu i da mu to kićenje perjem Sv. Petra stoji kao piletu jedan ženski mliječni organ. On svoju popularnost može graditi kod jednog dijela građana Crne Gore samo još otrovnijim šovinizmom i ekstremizmom, što će vjerovatno i činiti. Realno gledano, skučen mu je i izbor, zato je, zajedno sa Beogradom, krenuo da sklanja svjedoke svoje beznačajnosti u odnosu na svog prethodnika. A što se tiče mržnje koju često navodi, i on i premijer Crne Gore, bojim se da je u pitanju jedan drugi ośećaj. I za mržnju je potrebno biti dostojan.

Siguran sam da niko nikad nije vidio da neko vjerom pomjera brda, ali da zbog religije neko pomjeri pameću – nije rijetka pojava. Crnoj Gori i njenom tv gledalištu nedostaje jedan Kesić i njegova 24 minuta da tek tako ne prohuje kroz medije razne gluposti i „biseri“ kojih je prepun javni prostor, zahvaljujući nepismenosti, neobrazovanosti, nekompetentnosti političara partija vlasti i njihovom opskurantnom karakteru, lišenom osnovnih civilizacijskih vrijednosti.

Samo onome ko nije htio da vidi nije bilo jasno da je u Crnoj Gori vlast osvojena prošle godine presudnim uticajem SPC i manipulacijom vjernicima, vidljivo većinskom većinom okrenutom ka Rusiji, netrepjeljivom prema zapadu, zapadnim vrijednostima i bezbjednosnim integracijama. Crnom Gorom se bave međunarodni predstavnici koji nemaju elementarnog pojma o istoriji Crne Gore, njenim suštinskim nesporazumima, karakterom ljudi i podjela, već kao da su se obrazovali sa vikipedije i tamo sticali znanje od raznih rakovića o Crnoj Gori. Njihove reakcije na mnoge neprihvatljive poteze vlasti liče na Mariju Antoanetu i njenu izjavu „neka jedu kolače“.

Jasno je da predstavnici vlasti u susretima sa njima vide tu njihovu nekompetenciju i zatrovanost predrasudama stvorenim propagandom nekada opozicionih, danas provladinih medija i (ne)vladinih organizacija, pa i dalje nastavljaju sa tom trivijalnom propagandom, povezujući svaki glas razuma i protesta sa bivšim vlastima, uz obaveznu otrcanu floskulu o „kriminalnim i mafijaškim krugovima“.

Tako se svijetu prodaje najidiotskija moguća konstrukcija, uz podršku beogradskih medija, da su se 22. avgusta na Cetinju okupili ekstremisti, šireći tu kvalifikaciju na sve one koji su istinski patrioti, građanski i antifašistički opredjeljeni, koji bez ikakvog interesa, iako se podlo podmeće nekakvo plaćeništvo, bezuslovno vole svoju državu, njena znamenja i bore se za njen puni suverenitet i integraciju u zapad. Sve to veoma loše govori o kompetenciji službi mnogih zemalja u međunarodnoj zajednici i njihovih predstavnika kada im je bilo moguće prodati ciglu kojom su podržali antizapadne, proruske političke snage u Crnoj Gori, sa svim kvalifikativima koje takva politika nosi, uključujući bezbjednosno pitanje, odnos prema ratnim zločinima i zločincima i naklonost svim antizapadnim pokretima, ličnostima i aktivnostima. I ne samo to, nego su prepustili sudbini i samovolji vlastodržaca sloj stanovništva, većinom crnogorski i građanski opredjeljen, koji je prozapadno orijentisan, privržen zapadnim vrijednostima i bezbjednosnim integracijama, žmureći na njihovu potpunu marginalizaciju i diskriminaciju.

Vjerovatno će i nova zaplena kokaina pripomoći da se održava ta izokrenuta slika i baciti u drugi plan tihi aparhejd koji se provodi u Crnoj Gori. Iako je za pohvalu zaplijena tovara kokaina, za Crnu Goru nije ništa manje važna osuda smjene svih direktora škola u Crnoj Gori dekretom jedne neuravnotežene osobe za izopačenom sviješću. Ili da se đeca ne popisuju u zavisnosti kojim pismom pišu i ne podnose zahtjevi za đečji dodatak u koje se unosi nacionalnost đeteta, svjesno stvarajući pritisak na roditelje plašeći ih konsekvencama ako upišu „pogrešnu“ nacionalnost ili pismo? Kao i da nam Dritan Abazović ne saopštava ko je uhapšen i zašto, već pravosudni organi u čijoj je to nadležnosti. Poput prakse u svim demokratskim državama, a ne prakse u Srbiji. Bojim se da nije u pitanju čuvenja setenca „nećete vi živjeti tamo“, pa se prioriteti prave u skladu sa sopstvenim interesima, zanemarujući interese građana Crne Gore.

O kakvom se nevladinom sektoru radilo u vrijeme bivše vlasti najbolje govore njihovi sadašnji otvoreni javni nastupi u skladu sa vladajućim svetosavskim nacionalizmom i propagandom. Na čelo Javnog servisa je postavljen čovjek iz NVO čiji predstavnik, Zoran Vujačić, na beogradskoj TV N1 nedvosmisleno podupire težnju SPC da se ustoličenje Joanikija Mićovića održi na Cetinju, falsifikujući i obmanjujući javnost da se takva ceremonija SPC obavljala vjekovima, uprkos više neko jasnoj činjenici da SPC postoji u Crnoj Gori od 1920. godine, a Mitropolija crnogorsko – primorska pod tim imenom od 1931. godine. Dovoljno je pogledati službene novine tadašnje države pa ustanoviti pravu istinu! Lakoća sa kojom dotični g-din barata lažima sasvim rječito govori o karakteru organizacije kojoj pripada i koja je, nažalost, imala veliki uticaj u vrijeme prošle vlasti, dok je na njenom čelu bio sadašnji direktor Javnog servisa. Zato ne čudi što će gledaoci Janog servisa moći da „uživaju“ u prenosu ceremonije postavljenja Joanikija za mitropolita SPC, a vjerovatno, u budućnosti, i u prenosu liturgija i brojnih procesija SPC. Naravno, to ne važi za CPC, jer su u Crnoj Gori važniji crkveni zakoni od državnih!

Nema bolje slike od one koju sami o sebi stvaraju oni koji su se kitili za vrijeme prošle vlasti kao „građani“ ili „gradžanisti“, što bi rekla umnica na čelu četiri ministarstva, a koji su se dočepali funkcija u sadašnjoj vlasti. Valjda je njima za građanstvo jedini orjentir DPS, pa im nije problem, recimo, gradonačelnik Nikšića sa svojim stavovima, nego su im, poput Bojana Baće, člana savjeta RTCG, problematični Dinko Gluhonjić, Latinka Perović, Milivoje Bešlin i Aleksandar Olenik, nazivajući ih „Bebinim pudlicama koje bi bile najsrećnije da u Crnoj Gori izbije građanski rat da bi mogli da imaju potvrdu za svoj kulturfašizam“. Ovoliko pameti je previše za Evropu, a ne za jednu malenu Crnu Goru. Bar je jasno sa čime smo i sa čime imamo posla. Nadam se da će uskoro doći vrijeme kada će ti isti slaviti vrijeme vladavine DPS-a.

Zabranjeno je kopiranje i korišćenje objavljenog sadržaja bez saglasnosti redakcije portala Aktuelno.me i autora teksta