SUNOVRAT CRNE GORE: Od heroja do izroda

Piše: Balša Knežević

Iako je veći dio civilizacije zvanično ušao u 2023. godinu prije nešto više od dvije sedmice, čini se da je u Crnoj Gori vrijeme ne samo stalo, već je ubrzanim tempom krenulo unazad uz tendenciju da se na neodređeni period zaustavi na reprizi devedesetih godina prošlog vijeka.

Devedesete su u stvari već tu, iako smo uveliko zagazili u 21. vijek. Tu su – miris tamjana, trobojke sa četiri ocila, popovske brade i crne mantije, golobradi ’’new age’’ četnici, skrnavljenje crnogorske himne, glorifikacija ratnih zločinaca, vaskrsenje velikosrpske hegemonije… Na osnovu ambijenta u kome danas živimo može se naslutiti da samo još fali miris baruta i krvi, pa da ponovo počnemo da u ’’punom kapacitetu’’ proživljavamo groteskni, zločinački scenario od prije 30 godina.

Kao što smo imali ’’heroje’’ koji su obilježili period devedesetih – Slobodana Miloševića, Vojislava Šešelja, Ratka Mladića, Radovana Karadžića i još mnoge druge, tako i repriza devedestih u Crnoj Gori ima svoje heroje u vidu raznih abazovića, mandića, vučurovića, radunovića…

Međutim, posljednjih dana jedan neizmjerno talentovani klerofašista izdvojio se iz neočetničkog korpusa u Crnoj Gori, i od četničića pripravnika iz škole Andrije Raja Mandića, postao je punopravna srbonacistička šovinistička sila!

Niko tako bez takta, neodmjereno i džukački ne promoviše neočetničku ideologiju krijući se tradicionalno iza izmišljene ugroženosti, kao Marko Kovačević – Šubara velikosrpska perjanica na čelu opštine Nikšić, inače funkcioner partije profesionalnih Srba – Nove srpske demokratije (NSD).

Nepopularni Šubara, od kad je krenula bujica veleizdajničke destrukcije nakon 30. avgusta 2020. godine, svim silama se trudi da negira sve crnogorsko, omalovažava i ruga se Crnogorcima i državi koju i ne priznaje, odupire se civilizaciji i prosperitetu, dok nastoji da opštinu na čijem je čelu uvede u mračno doba ruralnog svetosavlja. Time nesumnjivo daje ogroman doprinos civilizacijskom nazadovanju države Crne Gore koju gura u zločinački projekat ’’srpski svet’’.

U centru skandala

Šubara je kraj prošle i prvi dio januara nove godine obilježio skandalima. On gotovo mjesec nije prestajao da skandaloznim ponašanjem izaziva gnušanje javnosti u državi u kojoj nažalost živi, ali i regionu.

Kovačević je bio među lokalnim funkcionerima DF-a, koji su 13. decembra prošle godine išli u Beograd da se brukaju na sjednici odbora skupštine Srbije, kojom je predsjedavala politički marginalna srbonacistkinja, poslanica partije Zavetnici – Milica Đurđević Stamenkovski.

Predsjednik Opštine Nikšić uz još nekoliko lokalnih funkcionera, tom prilikom pokazao je svu bijedu, snishodljivost i poltronstvo jednog veleizdajnika, koga u Beogradu doživljavaju kao ponizni otirač za velikosrpske čizme.

Zatim je stigao da posjeti Banjaluku, gdje je uz Milorada Dodika i ekipu slavio neustavni dan paradržavnog entiteta Republike Srpske, nastale na zločinu i genocidu.

Tek što su se stišali odjeci ovih skandala, pojavio se novi kompromitujući video uradak, gdje Kovačević na dočeku takozvane ”srBske” Nove godine, sa podignuta tri prsta pjeva “Od glave Zete do grada Spuža”, gdje je dio teksta glasi “…Leleču Turci, kukaju bule…”. Da poniženje i bezobrazluk dožive neslućene razmjere, Kovačević se postarao svojim reagovanjem na Facebooku gdje se pozivao na pretke i na ’’borbu za oslobođenje od Turaka’’. Takva zamjena teza pokazuje da je Kovačević, iako mlad čovjek, potpuno intelektualno zaostao, utonuo u dekadenciju ruralnog velikosrpstva i svojom (ne)sviješću obitava u XVI, eventualno XVII vijeku. Ono što je mnogo zlokobnije od individualne zaostalosti, je to što Šubarine izjave imaju aromu poziva na nove zločine i genocid. To i ne čudi s obzirom da je predsjednik opštine Nikšić ekstremni pobornik  ratnohuškačke svetosavske sekte (SS), poznate i pod akronimom SPC.

Negator genocida u službi neočetnika i ’’srpskog sveta’’

Daleko od toga je da su navedene epizode jedini skandali u karijeri mlade srbonacističke nade.

Marko Šubara, od kad je u maju 2021. godine došao na čelo Opštine Nikšić, svesrdno radi na pretvaranju grada koji je nekad bio simbol boemije i antifašizma, u ruralnu, klerikalno-ekstremističku Srpsku autonomnu oblast (SAO). Uz tijesnu saradnju sa SS i ekstremističkim grupama povezanim sa njom, Kovačević nastoji da zatre sve tragove crnogorstva i emancipacije u gradu pod Trebjesom.

Neočetnička uprava grada na čelu sa potrčkom predsjednika Srbije Aleksandra Vučića – Kovačevićem na podmukao način je u junu prošle godine uklonila crnogorsku zastavu koja je više od godinu krasila zgradu Opštine Nikšić. Slične akcije uklanjanja crnogorskih zastava sprovedene su tada širom grada.

Sa druge strane mušeme sa likom mrzitelja Crne Gore Amfilohija Radovića – Sotone, i dalje stoje na zgradama uprkos odluke Sekretarijata za inspekcijski nadzor Opštine Nikšić, koji je još prije više od dvije godine naložio uklanjanje cerada. Ovo i ne treba da čudi s obzirom da je Kovačević učestvovao u njihovom postavljanju.

U neslavnu biografiju nepopularnog Šubare ulazi i nešto što je svakako sastavni dio repertoara svakog ’’poštenog’’ srbonaciste – negiranje genocida. Više državno tužilaštvo u Podgorici podiglo je u septembru 2021. godine optužni predlog protiv predsjednika opštine Nikšić zbog izazivanja nacionalne, rasne i vjerske mržnje.

Kovačević je negirao genocid u Srebrenici u jednom televizijskom gostovanju, dan nakon što je 17. juna 2021. godine Skupština usvojila Rezoluciju. On je kazao da se u Skupštini vidjelo ko je izdajnik, da su Srbi napadnuti i da treba da se brane.

“Uostalom, mislim Kartaginu treba razoriti. Uostalom, mislim nije bio genocid u Srebrenici”, kazao je tada Kovačević u izjavi koja ga je katapultirala u samo nebo velikosrpske zločinačke ideologije.

Istaknuti pripadnik zločinačke SPC sekte

Uz sva ova nepočinstva, predsjednik Opštine Nikšić važi za fanatičnog pripadnika zločinačke svetosavske sekte i osobu koja je duboko upletena u ekstremističko-subverzivnu mrežu takozvane SPC. Za njega se odavno  spekuliše da koordinira radom ekstremističke organizacije bliske SPC, takozvanog bratstva ”Zavjetnici Tvrdoš”, kao i da je kancelariju predsjednika Opštine pretvorio u operativni čvor ekstremističkih, svetosavskih grupa.

Kako smo ranije pisali, on je u bliskoj vezi sa Ilijom Maslovarićem, pripadnikom službe tajne policije Republike Srpske i  odgovornim licem NVO ”Zavjetnici Tvrdoš” Dragom Musićem.

Upravo je grupa vjerskih ekstremista koje su predvodili članovi ”Zavjetnika Tvrdoš” 13. jula prošle godine, uz asistenciju policije, isprovocirala incident na gradskom trgu u Nikšiću. Ekstremisti su tada nosili trobojke i uputili se prema trgu u centru Nikšića kad su se građani koji su slavili Dan državnosti već razilazili, sa jednim ciljem – da po diktatu njihovih nalogodavaca iz SPC i Beograda naprave incident i zasjene veličanstveni skup koji je održan.

Kako smo već pisali, provokatore je podstrekivao Marko Kovačević – poznat po bliskim vezama sa svetosavskim ekstremističkim grupama.

Sunovrat Crne Gore

Nažalost, Marko Kovačević nije sam u ovoj tragikomičnoj horor priči o crnogorskom sunovratu u jamu ruralnog svetosavlja. On je samo simbol te propasti i paradigma mladog čovjeka iskvarenog hegemonističkom politikom velikosrBstva.

Da bi smo slikovito opisali civilizacijski i etički pad koji je Crna Gora doživjela u posljednje nešto više od dvije godine, moramo se prisjetiti prezimenjaka predsjednika Opštine Nikšić – Save Kovačevića.

Slavni prezimenjak neočetničke vedete iz Nikšića, predstavlja sve one vrijednosti koje su Šubaru zaobišle u širokom luku – antifašizam, hrabrost, težnju ka slobodi i integritetu, odbacivanje snishodljivosti i poltronstva.

Sava Kovačević je poginuo kao zapovjednik Treće divizije u pokušaju proboja partizana tokom slavne  bitke na Sutjesci 1943. godine. Njegov prezimenjak Šubara stimuliše neočetništvo protiv kojeg se Sava borio. Pripadnik je sekte koja promoviše nacionalizam i netoleranciju, a umjesto da se bori za Crnu Goru, radi na njenom nestajanju, dok šeni na pragu svojih beogradskih gospodara.

Eto, to je taj sunovrat ”oslobođene” Crne Gore, a Šubara je samo njegova paradigma.