Panika u redovima nakazne koalicije

piše: Goran Popović

Nakon godine intenzivne i beskrupulozne demontaže Crne Gore, kao građanske, multikulturalne, sekularne, države posvećene razvoju demokratije i evroatlantskim integracijama, i mentorima nakazne koalicije na vlasti postalo je potpuno jasno da su se, najblaže rečeno, zajebali krpeći političkog frankenštajna u obliku vlade Zdravka i Dritana.

Na to ukazuje i jučerašnje saopštenje Rajzing Rajnke i Medoks u kojem se navodi da su one danas „potrešene“ zbog svega što se događa u zemlji što je do prije godinu bila faktor stabilnosti na Balkanu, primjer međuetničkog sklada, uspješna bakanska priča, lider u integracijama…

Sekvence iz njihovog saopštenja poput „malignog stranog uticaja“ ili „cinične inicijative o hitnom sprovođenju popisa“, te poziv svima onima “koji žive u ovoj zemlji i koji su posvećeni izgradnji inkluzivne, demokratske Crne Gore da učine što je do njih da se smanje tenzije i pokrene dijalog”, pokazuju otvoren otklon međunarodnih faktora od dosadašnje  podrške aktuelnoj vlasti i nagovještavaju traženja novih “saveznika” za vraćanje Crne Gore na put na  kojem je i bila do prije godinu. Izgleda, džaba ste krečili, Vaše Ekselencije”!

Zbog promjene retorike sa međunarodnih adresa, uključujući i Tonina Piculu, ali i zbog nedavnog okupljanja svih opozicionih partija gdje je eksplicitno saopšteno da su prelazna vlada i vanredni parlamentarni izbori jedini izlaz iz krize, te zbog javnih nastupa predsjednika države Mila Đukanovića koji očekuje da će vrlo brzo otići u prošlost “vlada koja ne štiti nacionalne interese Crne Gore”, tzv. vladajuća većina pokazala je ozbiljne simptome uspaničenosti.

Demokratski front i Demokrate, potpuno ignorišući Zdravka i Dritana, ekspresno su postigli “tajni” dogovor o rekonstrukciji vlade, povećali broj ministarstava i potpredsjedničkih mjesta i podijelili resore. Iako oni to nazivaju “rješenjem krize”, kreatori ovog plana u suštini imaju namjeru da kupe još malo vremena, a uvođenjem osam frontovaca i pet “crkvenih kmera”, ojačaju vladu, ali ne za nastavak reformi, kako veli Bečić, već za nastavak realizacije udruženog zločinačkog poduhvata protiv Crne Gore pod kodnim nazivom “srpski svet”, uz liderstvo SPC.

Bečić se, u panici, još zahvalio ambasadorkama zbog njihove “potrešenosti” i obećao da neće mijenjati spoljnopolitičke prioritete (koje?) i da će se posvetiti daljoj reformi obrazovanja. Tu njegovu izjavu pratila je fotografija ministarke Bratić iz Rusije, pod srpskom zastavom, te imenovanje nove direktorice Filmskog centra Crne Gore, srpske državljanke  Aleksandre Mandarić-Božović, ugledne članica srpske nacionalističke stranke Dveri.

Sad je na potezu Dritan, kojeg su poslali u Brisel da “isporučuje rezultate”, dok su “kolege” iz koalicije pravili novu vladu. Nakon infantilnog prepucavanja sa Demokratama, u smislu dokazivanja ko je više odan Vučiću, Uraši konačno moraju da odluče da li će nastaviti stazama “srpskog sveta” ili će se vratiti svojim izvornim programskim principima. Više tu neće pomoći nikakvi konstrukti i narativi kojima su do sada opravdavali svoje povlađivanje kleronacionalističkoj politici. Ili će panični strah od DPS-a  i mržnja prema Đukanoviću još dublje gurnuti Uru u politički glib.

PS: Minulu neđelju obilježili su javni nastupi predsjednika Đukanovića, koji su ohrabrili sve one što im je Crna Gora na srcu, bez obzira na vjeru, naciju i političku pripadnost. Opet je on zorno pokazao šta znači biti državnik. A ne tuđa tranja!