Piše: Goran Popović
Volja građana je posljednjih dana pomenuta nekoliko stotina puta. To je bila omiljena mantra Bata Carevića, Krsta Radovića i njihovih mentora, koji su stali u odbranu volje budvanskih građana, trenutno ugrožene od strane većine odbornika u opštinskom parlamentu?!
Ajde da vidimo kakva je bila volja Budvana na lokalnim izborima 2016. godine. Nevjerovatno zvuči, ali tada su se građani Budve većinski izjasnili za DPS! Prema zvaničnom izvještaju Opštinske izborne komisije, za DPS su tada glasala 3.883 Budvanina i ta partija osvojila je ubjedljivo najviše mandata u opštinskoj skupštini 12. Daleko iza DPS bili su Demokrate sa sedam i Demokratski front sa isto toliko mandata. Ostali učesnici na lokalnim izborima osvojili su tri ili manje mandata.
Volju građana političari, inače, tretiraju kao žetone na kockarskom stolu. Prisvojili su pravo da te žetone (čitaj: glasove građana) ulažu po svojoj volji. Da blefiraju, dobijaju, gube… Tako volja građana mijenja vlasnika i postaje volja političara.
U Budvi su, recimo, bila tri jača samostalna igrača na izborima. Oni su sakupljali volju građana 2016. godine, ali je ostalo nejasno ko je pobijedio, a ko izgubio, ko u tom dijeljenju drži banak. Vele DPS je tada izgubio, iako je osvojio najviše. Po toj logici gubitnik je onaj ko dobije najviše. I obratno.
I kakva je to igra đe izgubi onaj ko je dobio? Tu se izgleda neko zajebava sa voljom građana. Jer najviše volje građana imao je DPS, a izgubio je. Ovi drugi, sa manje volje građana, pobijedili su. Možda su takva pravila: dva igrača koja su izgubila saberu svoje poraze i onda su pobijedili onog jednog što je bio najbolji. Dva loša ubiše Miloša, što bi rekla braća Srbi! No, poslije se oni i između sebe pokomate i u toj gužvi se neki fanat nađe u tuđem špilu. Onda ova “dva loša” pokazuju veliku nervozu što su izgubili ono što nikad i nijesu dobili. (Malo je komplikovano, ali je logički tačno.)
I u toj velikoj nervozi promovišu novi model demokratski terorizam, pa ulaze kroz prozore, napadaju policiju, bacaju suzavac na djecu koja igraju fudbal…
DF, kao politički subjekt sa više terorističkog iskustva, dodatno angažuje svoje jedinice da sinhronizovano napadnu na policijske stanice u više crnogorskih gradova. Sasvim eksplicitan je bio i Predrag Bulatović, koji je juče na jednom skupštinskom odboru izjavio kako će, uprkos zabrani, “litija biti u neđelju” i da su “oni krenuli u građanski rat”?! Nije poznato koji mu je ovo po redu, ali je svaki do sada izgubio od 1998, 1999, 2006, 2015, 2016… Nijesu mu mogli pomoći ni Miloševićeva Vojska, GRU, Šaviv, šatori, barska srbadija sa ražnjem na bulevaru, besplatno pivo i poneka koljenica u “Kristalu”… Njemu, prosto, nema pomoći, nakon što je uspio da od lidera jedne ozbiljne opozicione partije postane potrčko Milana Kneževića i, usput se, 2011. godine prepiše iz Crnogoraca u Srbe.
Politički nedefinisane spodobe, poput Bečića, Lekića i Medojevića, zajedno sa Ristom Radovićem, glavnim promoterom velikosrpskog hegemonizma, tek upotpunjuju sivilo beznadežne “revolucije gubitnika” u Crnoj Gori…
PS: Koliko god i kakve god prigovore imali na ponašanje “režima”, pomenutim likovima dobar nauk bi trebalo da bude ona Čerčilova dosjetka kada ga je prekorila jedna lejdi da je “pijan kao svinja”, a on odgovorio: “Da, gospođo, ali ja ću se ujutro otrijezniti, a vi ćete dovijeka ostati tako ružni!”