za aktuelno.me
piše: Željko Vukmirović
Prvo je bilo da su Sveti Petar Cetinjski i Sveti Vasilije Ostroški ka’ najveći srpski sveci. Onda je činjenično ispalo da su upravo ovdašnji Srbi htjeli prije sto godina da ih spaljuju samo zato što su crnogorski.
Onda je ispalo da je Sveti Vasilije usvojen kao srpski tek kad je od njega počela da “kaplje” neka para. Nikad nećemo saznati koliko. Pa je stigao čak i na crveno slovo, iako do juče to nije bio. A ispalo je i da su za srpsku crkvu i njihove sveštenike manastiri sa imenima ovih crnogorskih svetaca sasvim prijatna mjesta za boravak.
Pa je u organizaciji Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori, uz svesrdnu pomoć one njihove matične, osmišljeno i servirano “ne damo svetinje”. Onda je činjenično, uz istorijske spise i dokumenta, ispalo da nema nikakvih nedoumica oko toga “čiji su ono crnogorski manastiri”.
Pa je onda srpski mitropolit Amfilohije zapalio iz Nikšića ostavljajući svog episkopa da odleži u pritvoru 72 sata. Valjda mu se žurilo, ko zna…
Pa je ispalo da je “miroljubivi” episkop najavio da “ova borba će biti duga”. I još nešto u organizacionom smislu “čuvajmo snagu”.
Onda je Amfilohije da se malo izvadi prosuo put crnogorskog predsjednika Mila Đukanovića optužbe o tome kako ovaj želi da Crnu Goru pretvori u “satansku zajednicu”. I to samo malo pošto mu je ruski ministar Lavrov dao šlagvort promovišući crnogorskog predsjednika u izdajnika ruskih interesa.
Pazi, molim ti se…
A šta im je Milo uradio? Ništa. Samo im je rekao nekoliko običnih riječi.
“Dosta je bilo tog cirkusa”.
*Zabranjeno je kopiranje i korišćenje objavljenog sadržaja bez saglasnosti redakcije portala Aktuelno.me i autora teksta