piše: Goran Popović
Minulih dana imali smo više događaja i izjava “istrgnutih iz konteksta. Tako je nastavnica fizičkog iz jedne podgoričke osnovne škole, reagovala na pisanje Dnevnih novina i saopštila da su njene riječi istrgnute iz konteksta. A ovako je rekla: “Crna Gora se odvojila, ima svoju državu i hoće da ima crnogorski jezik i crnogorsku crkvu. E, tu je problem, što ne možeš ti sada što je do juče bila Srpska pravoslavna crkva da kažeš da je to Crnogorska pravoslavna crkva. Ne možeš jer nije to crnogorska već srpska pravoslavna crkva. E sad, narod ne želi da ide u Crnogorsku pravoslavnu crkvu jer ta crkva ne postoji… Zato narod šeta…
Onda su neki momci (Ćinćur, Ćetković i Bugarin), što je takođe “istrgnuto iz konteksta, jer su se, kažu, te noći opjanili, pobacali 13 crnogorskih zastava u Bijelom Polju.
Onda je još jedan momak, Vojvodić, koji je, slučajno, našao čekić u Piperima, i nije znao šta će s njim, pa polomio spomen-ploču organizatorima prvog evropskog antifašističkog ustanka 13. jula 1941. godine. Policija veli da je taj momak i ranije, “van konteksta, crtao četiri ocila po Donjoj Gorici”.
Poslanik DF Slaven Radunović izjavio je tim povodom da bi on i svog sina najstrože kaznio zbog toga, ali da je Vojvodić, kukavac, sve “priznao pod policijskim šamarima”. Nekoliko sati kasnije, oglasili su se i njegovi roditelji saopštavajući da je policijja “na besprizoran način, inkvizitorskim metodama, natjerala Luku da prizna nešto što nije učinio”.
Vrhunac ove farse bilo je obrazloženje istražnog sudije da Luku pusti da se brani sa slobode, jer se “iskreno pokajao zbog učinjenog djela?! Što znači da je kriv. Ludilo od konteksta koji su Demokrate obogatile tezom da su “službe polomile spomenik u Piperima!”
Istrgnuto iz konteksta je i djelovanje neregistrovane Srpske crkve koja insistira na litijama. Pored “internet litija” tokom pandemije, ovih dana osmislili su i auto litije, poput one od Kuča do Podgorice. Ako je to i imalo smisla, jer se radilo o pravoslavnom prazniku Spasovdanu, kako objasniti opet najavljeno redovno litijanje četvrtkom i neđeljom. Jer litija je, po definiciji, “vrsta crkvene molitve o velikim praznicima ili za vrijeme suše, rata ili kakve zarazne bolesti, u kojoj povorka vjernika na čelu sa sveštenikom ide po selu i ataru noseći barjak. Otkud nam onda korona? A i stalno pada neka glibava kiša po Podgorici!
Dio “konteksta” je i zajednički Mandićev i Bečićev šatorski performans u Budvi za spas branitelja “srpskog mora” i organizatora velike proslave stote godišnjice tzv. podgoričke skupštine, kojom je ugašena Crna Gora i sve crnogorsko. Demokrata Radović, baš po difoltu svoje nedefinisane partije, nije ni svjestan da je juče odsvirao kraj, ne budvanskom parlamentu, nego Bečićevoj i Mandićevoj politici u tom gradu.
P.S. Ovi slučajevi “istrgnuti iz konteksta”, sasvim je jasno, dio su mozaika četničkog konteksta, logisticiranog iz Beograda, a potpuno posvećenog eliminaciji najvećih vrijednosti na kojima počiva savremena Crna Gora. Sa posebnim animozitetom prema njenom predsjedniku Milu Đukanoviću.
Ne uklapa im se u kontekst. Niti će!