EPCG, CEDIS i Rudnik uglja za ispitivanje nepočinstava prethodnih uprava potrošili 2,4 miliona eura, rezultat nula

Komisije koje su od aprila prošle godine trebale da provjere finansijsku ispravnost i zakonitost poslovanja kompanija iz elektroenergetskog sektora Elektroprivrede, CEDIS-a i Rudnika uglja za vrijeme prethodnih menadžmenata, potrošile su prema, saznanjima Pobjede, oko dva i po miliona eura neto. Rezultati tih komisija, koje su formirali čelnici tih kompanija iz Demokratskog fronta i Demokratske Crne Gore nijesu poznati.

S obzirom na proklamovanu spremnost čelnika DF i Demokrata da se obračunaju sa nezakonitim poslovanjem, a pošto uredno ćute o rezultatima ove obimne istrage, reklo bi se da su ravni nuli. A ako su nešto uradili, kao na primjer komisija osnovana za novu sistematizaciju radnih mjesta u EPCG, onda to ništa nije valjalo, jer je sada u toku izrada najnovije sistematizacije radnih mjesta.

Iz ovih kompanija koje su dio EPCG grupe nijesu odgovorili na pitanja Pobjede koliko je tih komisija formirano, da li su još aktivne, koji su njihovi rezultati, koliko je ljudi angažovano i na osnovu kojih kriterijuma. Nije odgovoreno ni na pitanja koliko je plaćen rad članova komisija, odnosno koliki su dosadašnji ukupni troškovi tog poduhvata.

Predsjednik borda EPCG je Milutin Đukanović (DF), a izvršni direktor Nikola Rovčanin (Demokrate). Direktor Rudnika uglja je Milan Lekić (DF), dok je predsjednik borda Dušan Janjušević (Demokrate). Direktor CEDIS-a je Vladimir Čađenović (Demokrate), dok je na čelu borda Rajko Radošević (DF).

Izvori Pobjede iz elektroenergetskih kompanija tvrde da su komisije formirane suprotno članu 166 Zakona o privrednim društvima, jer su članovi dobili zadatke da obavljaju stručne poslove iz nadležnosti odbora direktora, kao i da su imali pristup ličnim podacima.

Kako su šefovi komisija po pravilu bili iz energetskih kompanija, a članovi mahom partijski aktivisti, penzioneri, taksisti, frizeri, reklo bi se da je njihov pristup personalnim dosjeima zaposlenih bio nezakonit, ali očekujemo odgovore Agencije za zaštitu ličnih podataka na to pitanje.

“U praksi, radilo se o podizanju straha i ucjenjivačkog kapaciteta prema bivšem rukovodstvu, a dominantno o izvlačenju gotovine iz firmi za partijske potrebe”, tvrdi izvor Pobjede.

Prema saznanju Pobjede, bord direktora Elektroprivrede formirao je lani u aprilu 12 komisija i angažovao 60 ljudi, koji su trebali da provjere finansijsku ispravnost i zakonitost poslovanja te kompanije u posljednjih 30 godina.

Pobjeda je prošle godine pisala o tome da smo imali uvid u rješenje jedne od tih komisija, koja je formirana 13. aprila prošle godine, a bila je zadužena za poslovanje EPCG sa Prvom bankom, Uniprom KAP-om i Željezarom Tosčelik, kao i povlašćenim proizvođačima, odnosno malim hidroelektranama, te vjetro i solarnim elektranama.

U komisiji je koordinator, odnosno osoba koja je zaposlena u EPCG bio Miro Vračar, rukovodilac sektora za planiranje i kontrolu. Članovi su bili Miloš Milatović, Ivan Milićević, Zorica Mijanović i Milica Abramović, a njihov zadatak je bio da revidiraju sve istorijske transakcije sa povezanim licima, kao i uslove poslovanja.

Komisija je trebala da revidira sve odluke u vezi sa tim kompanijama i sagleda finansijske efekte na EPCG, te da revidira ugovore sa povlašćenim proizvođačima struje, kao i da uradi analizu uticaja ove komponente na krajnje potrošače.

Članovi komisije trebalo je da donesu zaključke i kontrolišu preduzete mjere. Nijedan član komisije nije bio revizor, jer ih nije bilo na spisku licenciranih revizora Ministarstva finansija, Instituta sertifikovanih računovođa, ni Instituta internih revizora.

Tadašnjim rješenjem je odlučeno da Vračar za taj posao mjesečno dobije polovinu kompanijske zarade, odnosno 569 eura, a ostala četiri člana, koja ne rade u EPCG, 75 odsto prosječne kompanijske zarade, odnosno svaki po 853,5 eura. Taj tim je za pola godine trebalo da naplati ukupno 23,9 hiljada eura. Kako iz EPCG nijesu kazali da li su ga rasformirali, realno je pretpostaviti da još radi i da su do sada naplatili 71,7 hiljada eura. I to neto, bez poreza i penzijskog doprinosa za članove koji nijesu penzioneri ili zapošljeni u drugim firmama.

Svih 12 komisija EPCG naplatilo je za šest mjeseci 286,8 hiljada eura, a do sada su EPCG koštale ukupno 860,4 hiljade eura.

Prema saznanjima Pobjede, i u CEDIS-u je formirano 12 komisija sa po pet članova, od kojih je vođa tima zaposlen u toj kompaniji.

Pobjeda je pisala sredinom ove godine da su članovi tih komisija, kako su navodili izvori Pobjede, u najbližim rodbinskim vezama sa direktorima u CEDIS-u, tako da se tu mogu naći otac jednog direktora, penzioner, inače blizak prijatelj Alekse Bečića.

Tu se, prema saznanju Pobjede, nalaze i sinovi, kumovi i prijatelji poslanika Demokrata, po zanimanju i preokupaciji vinogradari, novinari, ugostitelji, radnici na benzinskim pumpama, nezaposleni…

Vođe timova sljedovala je polovina prosječne kompanijske zarade, odnosno 621 euro, a članove 75 odsto, odnosno po 931,5 eura. Rad komisija koštao je CEDIS 312,9 hiljada eura za pola godine, odnosno 939 hiljada eura neto.

Ni u Rudniku uglja nijesu htjeli da zaostanu, pa su i oni formirali 12 petočlanih komisija po istom uzoru. Ovu pljevaljsku firmu predsjednici komisija su koštali 407,5 eura mjesečno, a članovi tima po 611 eura. To je na šestomjesečnom nivou koštalo 205,38 hiljada eura, a do sada im je isplaćeno ukupno 616 hiljada eura neto.

Dakle, 36 petočlanih komisija koje su trebale da Specijanom tužilaštvu dostave dokaze o nepočinstvima bivših menadžera EPCG, CEDIS-a i Rudnika uglja koštale su ove tri državne firme ukupno 805,17 hiljada eura za pola godine, odnosno 2,4 miliona eura neto do sada.