Evropski sud za ljudska prava u Strazburu presudio je protiv države Crne Gore i u tri slučaja u kojima su se građani Crne Gore žalili na prekomjernu dužinu trajanja parničnog postupka. Naložena je isplata ukupno 3.100 eura na ime nematerijalne štete i 700 eura na ime troškova postupka.
Kako je saopštila zastupnica Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava Valentina Pavličić predmet Raspopović protiv Crne Gore obuhvatao je tri predstavke i to Raspopović protiv Crne Gore, Bulatović i Đukić protiv Crne Gore, i Gardašević protiv Crne Gore ali je u konkretnom slučaju zbog istog činjeničnog i pravnog stanja, Evropski sud smatrao prikladnim da ih ispita zajedno u jednoj presudi.
“Sve tri predstavke su Kancelariji zastupnika komunicirane kao „WECL“ predmeti („well established case-law“), pa ih je Evropski sud ispitivao u odnosu na član 6 st.1 Evropske konvencije, odnosno isključivo ispitujući dužinu trajanja postupka u konkretnim predmetima koji su se vodili pred nacionalnim organima. U „WECL“ predmetima za činjenični i pravni osnov predstavke Evropski sud ima već dobro ustanovljenu sudsku praksu i malo je vjerovatno da će doći do odstupanja od te prakse”, navodi se u saopštenju.
U predmetu Raspopović protiv Crne Gore, podnosilac predstavke se, kako je kazala, žalio na prekomjernu dužinu trajanja parničnog postupka koji je pokrenut 16.09.2003.godine pred Osnovnim sudom u Podgorici, a okončan presudom Vrhovnog suda Crne Gore od 09.06.2011.godine.
“Evropski sud je utvrdio da se u konkretnom predmetu, dužina postupka ima računati od 3. marta 2004.godine, tj. od dana stupanja na snagu Konvencije u odnosu na Crnu Goru, pa je ispitujući okolnosti predmeta, utvrdio da je dužina parničnog postupka u trajanju od 7 godina, 3 mjeseca i 6 dana na 3 nivoa nadležnosti bila očigledno prekomjerna, zbog čega je utvrdio povredu člana 6 stav 1 Konvencije”, navodi se u saopštenju.
Podnosiocu predstavke je po tom osnovu dosudio pravično zadovoljenje u iznosu od 900 eura na ime nematerijalne štete i 500 eura na ime troškova postupka.
U predmetu Bulatović i Đukić protiv Crne Gore, tri podnosioca predstavke su se takođe žalila na prekomjerno trajanje parničnog postupka koji je trajao od 28.01.1988. godine kada su podnijeli tužbu Opštinskom sudu u Titogradu, a okončan presudom Vrhovnog suda Crne Gore 09.05.2012.godine.
“Evropski sud je utvrdio da se u konkretnom predmetu, dužina postupka ima računati od 3. marta 2004.godine, tj. od dana stupanja na snagu Konvencije u odnosu na Crnu Goru, pa je ispitujući okolnosti predmeta, utvrdio da je dužina ostavinskog postupka u trajanju od 8 godina, 2 mjeseca i 6 dana na 3 nivoa nadležnosti bila očigledno prekomjerna. Zbog navedenih okolnosti utvrdio je povredu člana 6 stav 1 Konvencije i po tom osnovu dosudio pravično zadovoljenje u iznosu od po 1.200 eura na ime nematerijalne štete i 100 eura na ime troškova postupka”, navodi se u saopštenju.
U predmetu Gardašević protiv Crne Gore, podnositeljka predstavke se žalila na prekomjernu dužinu trajanja parničnog postupka koji je pokrenut 27.03.1998.godine pred Osnovnim sudom u Podgorici, a okončan presudom Vrhovnog suda Crne Gore od 23.10.2012.godine.
“Evropski sud je utvrdio da se u konkretnom predmetu, dužina postupka ima računati od 3. marta 2004.godine, tj. od dana stupanja na snagu Konvencije u odnosu na Crnu Goru, pa je utvrdio da je dužina parničnog postupka u trajanju od 8 godina, 7 mjeseci i 21 dan na 3 nivoa nadležnosti bila očigledno prekomjerna, zbog čega je utvrdio povredu člana 6 stav 1 Konvencije”, navodi se u saopšetnju.
Podnositeljki predstavke je po tom osnovu dosudio pravično zadovoljenje u iznosu od 1.000 eura na ime nematerijalne štete i 100 eura na ime troškova postupka.
“Navedena presuda je postala pravosnažna danom donošenja i protiv nje nije dozvoljena žalba”, zaključila je Pavličić.