Dan mladosti je bio praznik u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji (SFRJ), koji se obelježavao 25. maja, proslavljao se od 1945. do 1988. godine.
Ovaj praznik je bio povezan sa rođendanom predsjednika SFRJ Josipa Broza Tita (1892–1980) i prvih godina se obilježavao samo kao njegov rođendan, a 1957. je na njegovu inicijativu postao Dan mladosti.
Glavni simbol ovog praznika bila je Štafeta mladosti, koja je nošena oko mjesec i po kroz čitavu teritoriju Jugoslavije i 25. maja predata je Titu na veličanstvenom sletu, koji je organizovan na stadionu JNA
Štafeta mladosti je uvedena 1945. godine, na prijedlog omladine Kragujevca, kao „Titova štafeta“.
Štafeta je bila svake godine drugačije dizajnirana, a u njoj su se nalazile poruke omladine SFRJ za “voljenog predsjednika” iz svih tadašnjih republika.
U prvoj Titovoj štafeti, učestvovalo je 12500 omladinaca, koji su pretrčavši trasu dugu 9000 km, Titu predali prvih devet štafetnih palica i Plavu knjigu sa 15000 potpisa omladine Šumadije.
Te prve štafete predate su mu u Zagrebu, dok je narednih godina, sve do 1956. Tito lično primao posljednje nosioce štafete pred Belim dvorom u Beogradu, čemu je prethodio svečani doček na Trgu Republike.
Godine 1957, na Titovu inicijativu, ovaj događaj proglašen je za „Dan mladosti“.
Do Titove smrti, 1980. godine, štafeta se dodjeljivala lično njemu na stadionu „JNA“ u Beogradu.
Štafeta mladosti 1980., koja se u susret osamdeset i osmom Titovom rođendanu, na dan njegove smrti 4. maja zatekla na putu po Hrvatskoj, prekinula je svoj put i položena je na odar predsjednika u Skupštini SFRJ.
Josip Broz Tito umro je 4. maja u Ljubljani i po sopstvenoj želji sahranjen je u Kući cvijeća u Beogradu.