Direktorka Crnogorskog ženskog lobija Aida Petrović uputila je danas istaknutoj Demokratkinji i odbornici u Skupštini opštine Kotor Tatjani Crepulji otvoreno pismo povodom zakazane projekcije filma Borisa Malagurskog u lokalnom kulturnom centru. Petrović apeluje da se projekcija u javnoj ustanovi otkaže, ističući da je Malagurski najmanje umjetnik, a najviše politički aktivista i propagator nacionalizma.
Njeno pismo prenosimo u cjelosti.
Poštovana koleginice Crepulja,
Povodom informacije da je u prostoru opštinske javne ustanove Kulturni centar “Nikola 1 Đurković” Kotor, u kino sali “Boka”, zakazana projekcija “filma” Borisa Malagurskog pod nazivom “Podeljena zemlja” odlučila sam da Vam se obratim kao mirovnoj i ženskoj aktivistkinji i uglednoj Demokratkinji.
Pozivam Vas da uložite sav svoj građanski i politički potencijal i autoritet, koji znam da je za uvažavanje i od uticaja, kako bi se najavljena projekcija jedne manipulacije otkazala.
Stručna kritika kaže da se Malagurski koristi “lažima, poluistinama, manipulacijama i teorijama zavjere” sa namjerom da ospori (međunarodno i pravno utvrđene) činjenice o ratovima na području bivše Jugoslavije i da umanji doprinos, svemu tome, velikosrpske ideje.
Često nastupa upravo sa nacionalističkih pozicija koje provociraju i smetaju dobronamjernim ženama i muškarcima, bez obzira na njihovu nacionalnost, vjeroispovijest ili političko opredjeljenje. Malagurski je otvoreno relativizovao i genocid u Srebrenici što je (valjda) samo po sebi, dovoljna činjenica da mu se uskrati gostoprimstvo u javnim objektima koji pripadaju građankama i građanima drevnog grada Kotora. U komunikaciji sa ženama na društvenim mrežama prilično je neprijatan.
Kako bih pomogla i podržala Vaše aktivnosti prema odgovornima u javnoj ustanovi kulture, čiji je osnivač (podvlačim) opština Kotor, podsjetiću Vas na Paradoks tolerancije na koji je ukazao istaknuti filosof Karl Poper: “Da bi se održalo tolerantno društvo, društvo mora biti netolerantno prema netoleranciji”. To znači ukoliko ne bismo imali određena legitimna ograničenja prema nacionalizmu i mržnji, znači netolaranciji, koju baštine nacionalisti poput Malagurskog, onda bi se na kraju uništila sposobnost društva da opstane i živi kao tolerantno.
Opština Tivat, u kojoj su, kako se tvrdi, na vlasti nove i demokratske snage, nije dozvolila da su u nekom javnom prostoru, koji pripada svim građankama i građanima tog multietničkog grada, održi projekcija filma koji bi mogao da povrijedi osjećanja onih koji nijesu pristalice i podržavaoci srpskog nacionalizma i da se taj događaj iskoristi za lokalno širenje šovinizma.
Kao mirovna i aktivistkinja za ženska ljudska prava podržavam i promovišem slobodu izražavanja pa tako nijesam za zabranu nekog djela ali jesam za jasno pravljanje razlike šta može biti dostupno i izvodljivo u javnim objektima. Gospodin Malagurski je prema rezutatima svog rada, i po sponzorima, najmanje umjetnik a najviše politički aktivista i propagator nacionalizma. To što je neko spreman da plati da baš bude u nekom javnom prostoru, ne znači da treba komercijalni interes podrediti javnom interesu.
Vjerujem da su građanke i građani Kotora i Crne Gore, kojima je stalo do demokratskog razvoja, međuetničkog i međuvjerskog sklada, očuvanja građanske sloge i mira spremni da, između sebe, sakupe novac i namire opštini Kotor i javnoj ustanovi kulture svu eventualnu štetu koja bi mogla da nastane zbog propuštanja komercijalne prilike da se jednom nacionalisti rentira javni prostor koji pripada kompletnom građanstvu Kotora.
Oni koji podržavaju Malagurskog (a jasno je da su među njima, nažalost, i strukture koje su bliske jednom dijelu Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori) znaju da mogu zakupiti, kod istomišljenika, bilo koji restoran, kafanu, terasu i drugi pogodan komeracijalni prostor, ali je njihova namjera da nacionalističkoj propagandi daju formu javne politike.