Na državnim jaslama i po dubini i po širini

“Ako se funkcije i pozicije budu dijelile prema izbornim kvotama i partijskim ljudima čija je jedina kvalifikacija koja ih preporučuje ta što su lojalni pripadnici jedne partije, Cma Gora će opet imati zarobljene institucije, samo ovoga puta od neke nove većine”, rekla je Ljiljana Popović-Moškov, članica Predsjedništva GP URA, devetnaest dana nakon završenih parlamentarnih i lokalnih izbora u Kotoru, a onda se šest mjeseci kasnije ubacila u Odbor direktora Luke Kotor, predstavljajući najbolju negaciju stavova i principa koje je zastupala.

KAKO SU MIJENJALI STAVOVE 

Ljiljana Popović-Moškov nije izuzetak, već jedan u nizu partijskih kadrova koji su postavljeni po dubini i širini državnih preduzeća, bez ikakvog prethodnog iskustva u obavljanju sličnih poslova.

I aktuelni premijer Zdravko Krivokapić bio je u početku vatreni zagovornik da se u institucijama i ustanovama, kao i preduzećima kojima gazduje država zapošljavanje spovede “u skladu sa načelom kompetentnosti kandidata”, te da “pripadnost bilo kojoj organizaciji, naciji ili vjeri neće biti kriterijum za rad u državnim organima” poručujući da su to programski definisani ciljevi Vlade od kojih neće odstupiti.

Tri mjeseca kasnije, u intervjuu za Novu BiH, ponovio je da nema političkog uhljebljenja i da će “ova Vlada po tom dubinskom zapošljavanju voditi računa da Crna Gora bude drugačija”.

Današnja vlast, tokom svog opozicionog djelovanja vrlo često je u fokusu imala partijsko zapošljavanje, zbog čega su tokom donošenja izmjena Zakona o radu, polovinom 2015. godine, insistirali na dopunama predloženog akta tražeći dodatne kriterijume koje moraju ispuniti kandidati za zasnivanje radnog odnosa u preduzećima i ustanovama gdje je država većinskivlasnik.

Te dopune, kojima je, kako su govorili, trebalo da se spriječi da odlučujuća bude partijska knjižica DPS-a, tražila je grupa poslanika, među kojima su bili Milutin Đukanović i Branka Bošnjak. Tada je nezavisni poslanik Mladen Bojanić kazao da će podržati zakon samo “iz želje da se suzi prostor tom zlu, odnosno partijskom zapošljavanju i nepotizmu”. Istina, dodao je da je iluzija da će zakon spriječiti ove pojave, ali će suziti prostor za zloupotrebe insistiranjem na ispunjavanju određenih kriterijuma. Bošnjak je takođe kazala da je partijsko zapošljavanje najveće zlo koje je DPS napravio.

REVANŠIZAM

A što je uradila nova vlast? Čime se najviše bavila tokom proteklih mjeseci?

Sudeći po svakodnevnim smjenama, očigledno je da joj je glavni posao bio da prelistava spisak zaposlenih u institucijama, ustanovama i javnim preduzećima, tražeći koga da smijeni i uhljebi svoje partijske kadrove.

Uostalom, podsjetimo samo na jedan mali dio kadrovskih rješenja nove vlasti, na brutalni revanšizam kako bi se na te pozicije postavili partijski ljudi i njihova rodbina: Branko Kovačević (DNP)Odbor direktora Luka Kotor Mano Rebronja (Demokrate) Odbor direktora Luka Kotor Dušan Janjušević (Demokrate) Odbor direktora Rudnika uglja Pljevlja Marko Mitrović (Demokrate) direktor Opšte bolnice Nikšić Vladimir Čađenović (Demokrate) direktor CEDIS-a Nikola Rovčanin (Demokrate ) direktor EPCG Vera Bulatović (DF) direktorica Doma zdravlja Nikšić Koča Đurišić (DF) direktor Uprave za nekretnine Marina Jočić (DF) predsjednica UO Nacionalnih parkova Budimir Aleksić (DF) član UO Univerziteta CG Slavica Batizić (Nova srpska demokratija) Odbor direktora Rudnika ulja Pljevlja Budimir Tanjević (SNP) – Odbor direktora Rudnika uglja Pljevlja Dragoslav Šćekić (SNP) direktor Fonda za zdravstveno osiguranje Zoran Radulović (SNP) – Odbor direktora Rudnika uglja PljevljaVeljko Vasiljević (Pokret za promjene) Odbor direktora Rudnika uglja Pljevlja Jelena ICljajević (DNP) – direktorka Nacionalnih parkova Danilo Jokić (Ujedinjena CG) direktor Doma zdravlja Podgorica Goran Jokić (Danilov brat) načelnik CB Podgorica Ljiljana Radulović (kćerka Branka Radulovića) direktorica KCCG Kenan Erović (URA) direktor Opšte bolnice Bijelo Polje. Ovo je samo dio partijskih funkcionera koji su zauzeli visoke pozicije u javnoj upravi i javnim preduzećima, radeći ono za što su optuživali prethodnu vlast.

Pokazali su koliko drže do obećanja svom biračkom tijelu, među kojima ima dosta onih koji čekaju na posao “po dubini”, a koji će izvisiti. Jer, prvo se moraju uhljebiti visoki partijski funkcioneri i njihova rodbina, pa onda što ostane i za koga ostane. Kako su krenuli da namještaju sebe i svoje, malo će što ostati za bilo koga drugog.