Mandić: Satirično pismo Aca Srbina, oslobodioca

Piše: Slavko Mandić

Dirnut iskrenom brigom grupe Cetinjana za Podgoričanina Rista Jovanovića, koji je uhapšen na Kosovu zato što je, po sopstvenom kazivanju branio monahinju, svetu ženu od pretresa policije, a nakon svestrane analize satiričnog pisma, i tumačenja jednog od najslavnijih stratega novog srbijanskog vremena, čuvenog Ace Vulina, srbijanski predśednik Vučić je odlučio da pušti na slobodu crnogorskog državljanina iz srca Srbije.

Može se smatrati da je Jovanović na slobodi, stoji u pretpostavljenom satiričnom odgovoru Ace Srbina Cetinjanima. Moguće da Jovanović to još ne ośeća i da mu se pričinjava da je zabravljen u svetim srpskim kazamatima, svete zemlje Kosova, ali je on, saopštava predśednik, kao mučenik postkosovskog (ne)istorijskog ciklusa već predložen za sveca! To je siguran znak da se nastavlja tamo đe se petsto ljeta gospodnjih zaustavilo vrijeme, ali i najbolji dokaz ko je svoj na svome i u čijem je srcu Kosovo.

U satiričnom odgovoru, koji nije napisao, ali za koji znamo iz prilično nepouzdanih izvora da ga je uputio Cetinjanima, i da ono putuje nebeskim svodom, nošeno silinom svom svetosavlja, Vučić je još snažnije objasnio istorijski značaj Kosova kao neutuđivog dijela Srbije, tačnije kao srca Srbije oko koga se vrti državna istorija, ali i kultura i tradicija.

Da neko ne pomisli, ne dao Bog, nezavisne države Kosova, jer to ne postoji, nego Kosova u Srbiji, bez međunarodnih granica koje se samo grešnom politikom i stranim voljama, mogu preći isključivo uz posredovanje određene vrste ausvajsa, prevedeno na srpski, kosovarskog pasaporta.

Vjerujući Vučiću na riječ, zahvaljujemo se istinski što je oslobodio Rista Jovanovića. Čovjek vaskolike snage, kosovsaka uzdanica, pokazao je još jednom ko je ko na svojoj teritoriji. I nema više toga ko će drugačije misliti. Pa i kad nastupaju suverene države Srbija i Kosovo, ruku pod ruku, na sportskim i svakim drugim terenima širom svijeta. To je, zna neuki narod, ono Kosovo koje je i kao država priznato od brojnih svjetskih sila, ipak samo dio Srbije, i to ono koje je smješteno u očinji vid.

Kad će Risto u Crnu Goru, koja je njemu, poput Kosova, isto tako srce Srbije, kao i Acu Srbinu, ne zna ni on ni Aco. Istina, srbijanski predśednik ga je oslobodio, ali se ne zna ima li pruge za Crnu Goru i oće li ovih dana saobraćati?

Satirično pismo nije trebalo pisati izvjesnom Krivokapiću. On će Ristu, obećao je, nać advokata što je jasno, glasno i patriotski urlikao po Kosovu da je to Srbija. Ali, ako je Kosovo srce Srbije i ako je Jovanovića već oslobodio Aca Srbin, što se onda pleka nekakvi Krivokapić?

Biće izbora, više je nego očigledno!