Litijaši opijeni šljivovicom i gibanicom “kade” tamjanom bezbratništva i razdora

Piše: Božidar Proročić, književnik i publicista

Politički terorizam koji je prisutan u Crnoj Gori i nad Crnom Gorom od 1918. godine, ali i mnogo ranije, ovih predizbornih dana dobija svoj puni zamah. Kontinuirana borba protiv Crne Gore koja se žestokom medijskom (populističkom) propagandom vodi od strane pro-srpskih partijsko-političkih oponenata i najokorelijih negatora svega što ima i građanski i crnogorski koncept ovih dana pokazuje svoje pravo lice.

Ideologija o “ugroženom” sveto(m)srpstvu i ovaj put je vješto dirigovana kako od SPC tako i iz Beograda od Vučićevih eksponenata. Najčešće pro-ruskih obavještajaca koji su tu uvjek da ,,zagriju” i ,,zapale” Crnu Goru na putevima naših eurointegracija.

“Majka” Rusija je uvijek spremna da za šaku eura dobije svoj “željeni” uticaj na Balkanu. U tim političkim igrama žele slomiti viševjekovni slobodarski duh Crne Gore, uz nastojanje da nas duboko podijele i rasparčaju Crnu Goru na srpske oblasti i enklave pod parolom “Srbi svi i svuda”.

SPC se u Crnoj Gori nametnula kao “vješti” eksponent te politike u likovima srednjovjekovnih inkvizitora čije lomače gore i dan danas. Amfilohije Radović, Gojko Perović, Joanikije Mićović – crna trojka ešalona smrti čiji zadah se širi Crnom Gorom, želi da pokaže svoju ,,snagu” ne u hramovima i bogomaljama već na ulicama, dok je narod vješto obmanut parolom “Branimo svetinje”. Tamjan i kandila kojima litijaši opijeni šljivovicom i gibanicom “kade” i “gore” po Crnoj Gori je tamjan bezbratništva, sjeme razdora i sukoba.

Važno je biti ,,Srbin” sa kamom, osmjehom i kokardom i osvetiti se za sve srpske poraze od Kosova pa do danas. Uz to dati sve od sebe da se uništi sve što nosi građanski i crnogorski koncept i vrati Crna Gora na postulate teokratske države koju su i Petrovići vizionarski odbacili. Pokrstiti i prekrstiti sve ,,nevjernike” da se celiva ruka Amfilohija “bratubistvenom” koji će vam dati “blagoslov” ali i mig svojim “pretorijancima” da vas na krstu poškrope, ali sa vašom krvlju. Takav je bio, takav će uvjek i biti, sve je srpsko “sveto” a za “nevjernike” postoji put pakla kojem on itekako vješto pomaže, ali ovaj put ne kao Božji sluga već kao Satanilov (đavolov) lični sluga i savjetnik.

Politička paradigma rukoljuba  Zdravka Krivokapića (opijenog jabukovačom) Alekse Bečića (mladog sina SNP-a ) sa teškim kompleksom i željom za vlašću. Oni ne biraju sredstva a još manje put kojim će i ići i stići makar srljali u neminovni sunovrat. Zdravko Krivokapić (Katunjanin nažalost) pogubljen u vremenu i prostoru, a vješto iskorišćen od “ozloglašenih” lidera DF kao žrtveno jagnje već poražene političke platforme. Ali Mandića i ekipu treba razumijeti – lakše je žrtvovati Zdravka nego sebe, jer smo sebe dali za koljenicu u “Kristal” i “rebarca u kajmaku”.

Za što se Crnogorci i manjiski narodi bore 30. avgusta na izborima ispod svojih crvenih i zelenih zastava?

Borimo se za tekovine Vojislavljevića, Balšića, Crnojevića, Petrovića. Borimo se za “Oktoih” prvoglasnik. Borimo se za očuvanje kontinuiteta dugih vjekova zajedničkog suživota. Borimo se protiv okupatora i lažnih svetaca u liku takozvanog Sv. Save Nemanjića koji je zajedno sa kastom Nemanjića palio sve na što je naišao. Borimo se protiv teokratije i nasilnog nametnutog “srpstva” u crkvenom političkom i ideološkom smislu. Borimo se za manjiske narode naš dragulj suživota. Za sve one hrabre Bošnjake, Albance, Hrvate, muslimane, katolike, koji su svojom kulturom, pisanim djelima i arhitekturom učinili Crnu Goru tako lijepom. Borimo se za Husein pašinu džamiju, Katedralu svetog Tripuna u Kotoru, bogomolje i jednih i drugih u Tuzima.

Borimo se 30. avgusta za očuvanje crnogorskog, bosanskog, hrvatskog, albanskog maternjih jezika manjiskih naroda i našeg ali i vašeg identiteta. Borimo se zbog Iva Vizina koji je oplovio svijet ali i zbog Branka Sbutege koji je svoju multikulturu utkao u Crnu Goru. Borimo se i zbog Ćamila Sijarića i njegovih “Bihoraca”, za Meduna Marka Miljanova, branioca vjera i naroda. Borimo se zbog ,,Ratkovićevih večeri poezije” ali i zbog Rožajskih dana kulture i poezije “Zaima Zemovića” i “Miroslava Đurovića” zbog jednog i neponovljivog Zuvdije Hodžića. Borimo se i zbog stradalnika Kaluđerskog Laza, prolivenih suza Srebrenice, otetih u Štrpcima, otetih u Herceg-Novom. Borimo se sa suzom u oku za sve postradale Bošnjake-muslimane STRADALNIKE svih ratova. Borim se jer je to Crna Gora, vječna želja i težnja ka suživotu. Boriću se zbog Krsta Zrnova Popovića, Kralja Nikole, poslednjeg Bećir-Bega Osmanagića, Leopolda Mandića katoličkog sveštenika, zbog ostrva Sv. Đorđa, zbog Gospe od Škrpjela, zbog Tripa Kokolje, Gusinjskih paša čuvara izvorne tradicije, hrabre kule Redžepagića i Sultanija džamije, boriću se zbog Lovćena, Prokletija, Hajle, Durmitora, Bjelasice, Čakora krvavog razbojišta, Skadarskog jezera…

Borimo se za sve one časne i drage ljude koji vole Crnu Goru. A boriću se protiv bijelih zastava velikosrpske politike “krvi i tla”. Jer Crna Gora je država svih nas.  Pokažimo da suživot i multikultura, pobjeđuje mračnjaštvo srpske nacional-šovinističke aždaje. Budimo ponosni čuvari naših tradicija naše jedine Crne Gore koja sve nas čini univerzalnim na vječitim crnogorskim raskršćima slobode. Naš zajednički patriotizam stvoriće nove puteve slobode jedinstva  na putu Crne Gore ka Evropi kojoj sa punim pravom pripadamo.