Ministarka odbrane Olivera Injac postavila je potpukovnika Jovana Radetu za vršioca dužnosti komandanta Vazduhoplovstva Vojske Crne Gore iako aktuelnog komandanta, potpukovnika Bojana Blagojevića, još nije razriješio Savjet za odbranu i bezbjednost, saznaje Pobjeda iz više izvora u Vojsci Crne Gore.
Prema pouzdanim informacijama, ministarka Injac još krajem septembra napisala je rješenje za potpukovnika Radetu, čime je prekršen Zakon o Vojsci, ali i Ustav Crne Gore koji izričito, u članu 130, nalaže da za sva postavljenja oficira mora postojati odluka Savjeta za odbranu i bezbjednost koji čine – predsjednik države, predsjednik Skupštine i predsjednik Vlade Crne Gore.
Sjednica Savjeta je zakazana za 17. decembar, a osim predsjednika Skupštine Alekse Bečića i premijera Zdravka Krivokapića, potpis na razrješenje komandanta Vazduhoplovstva mora da stavi i predsjednik Milo Đukanović koji je to, prema izvorima Pobjede, uradio – juče.
Dakle: odluka o razrješenju Blagojevića biće ,,verifikovana“ tek za sedam dana!
KRŠENJE USTAVA I ZAKONA
Već te informacije ukazuju da je ministarka Injac – kao i prilikom imenovanja potpukovnika Veljka Mališića za državnog sekretara u Ministarstvu odbrane – ignorisala ustavnu odredbu koja nalaže da Savjet za odbranu i bezbjednost ,,postavlja, unapređuje i razrješava oficire Vojske Crne Gore“.
Ali i Zakon o Vojsci Crne Gore.
Od ustavnog pravila koje određuje ingerencije Savjeta za odbranu i bezbjednost postoji izuzetak: ministarka odbrane nije dužna da čeka odluku Savjeta ukoliko je riječ – o imenovanju oficira na poziciju vršioca dužnosti.
Prema članu 103 Zakona o Vojsci Crne Gore ,,vršenje dužnosti može trajati najduže 18 mjeseci od dana stupanja na dužnost“ i vjerovatno je taj jedan stav člana Zakona pokazan Oliveri Injac kada je potpisala rješenje o postavljenju v. d. komandanta Vazduhoplovstva.
No, isti član 103 Zakona ima još jedan stav, jedan prethodni uslov, kojim se ističe da se neki oficir ili podoficir za vršioca dužnosti može postaviti samo ,,na upražnjeno formacijsko mjesto“!
Da li je komandant Bojan Blagojević napravio neki propust u radu, je li odbio da izvrši neko naređenje i koji mu se ,,grijeh stavlja na dušu“ nije poznato. Jedno je, ipak, izvjesno – još uvijek je, sve do odluke Savjeta, komandant Vazduhoplovstva.
Zašto je onda ministarka Injac bila tako nestrpljiva i dovela Vazduhoplovstvo u situaciju, prvi put u istoriji, da ima dva čovjeka na jednom formacijskom položaju?
Informacije kojima raspolažemo ukazuju da nije riječ o kažnjavanju komandanta Blagojevića već o vanrednoj nagradi za potpukovnika Radetu.
NAGRADA
Prema svim dostupnim podacima, potpukovnik Jovan Radeta je bez mrlje u karijeri, stručnjaci kažu da je riječ o vrhunski pripremljenom pilotu i jedan je od četvorice pilota koji su prvi prošli obuku na ,,Bell“ helikopterima.
Upisao je 1991. godine, među 3.000 kandidata, Vazduhoplovnu vojnu gimnaziju u Mostaru, kasnije nastavio na Vazduhoplovnoj akademiji i bio je među 12 onih koji su je, od 72 pitomca iz generacije, završiili u roku. Sa 23 godine dobio je značku pilota.
– Crna Gora je najljepša iz vazduha – kazao je januara prošle godine u razgovoru za Antenu M.
Vjerovatno bi, zahvaljujući sposobnostima, Radeta brzo napredovao ka mjestu komandanta Vazduhoplovstva Crne Gore.
No, jedan let je presudno uticao da bude ekspresno promovisan. Prema izvorima Pobjede, Jovan Radeta je bio jedan od pilota vojnih helikoptera koji su u zoru 5. septembra izveli operaciju prebacivanja klira Crkve Srbije na Cetinje, čime je obezbijeđeno desantno ustoličenje mitropolita Joanikija.
Tog jutra je, po naređenju ministarke Olivere Injac i naredbi načelnika Milutina Đurovića, pilot Radeta ušao u jedan od dva spremna helikoptera „Bell 412“ i, kako se ispostavilo, uspješno izvršio operaciju transporta sveštenika Crkve Srbije i njihove zaštitne pratnje koju je predvodio komandir Miloš Rakonjac, zajedno sa nekoliko pripadnika Odjeljenja za zaštitu ličnosti crnogorskog MUP-a i više lica za koja se osnovano vjeruje da su bili iz redova srpskih specijalaca, takozvanih ,,kobri“.
Kako su srpski taboidi koje kontroliše Aleksandar Vučić objavili, pilot helikoptera koji je prevezao patrijarha srpskog Porfirija i mitropolita Joanikija, bio je Nenad Dubljević, takođe vrlo obučen, sposoban pilot.
Drugim helikopterom, koji je služio kao podrška, ali i bio neka vrsta ,,markacije“ za distrakciju pažnje, kako tvrdi više vojnih izvora, upravljao je upravo potpukovnik Radeta.
– Tokom realizacije zadataka pridržavati se predviđenih mjera bezbjednosti kao i svih ograničenja za vazduhoplov i posadu, propisanih o bezbjednosti letjenja i proizvođačevim uputstvima za upravljanje i korišćenje vazduhoplova – piše u naredbi načelnika Generalštaba, uz napomenu da će ,,naknadu za angažovanje ljudstva u van radno vrijeme izvršiti preraspodjelom radnog vremena“.
Kada je napomenuo pitanje naknade, možda ni sam brigadni general nije slutio kako će da izgleda ,,naknada“, pa možda ni sam Radeta koji je profesionalno obavio zadatak.
LJEPOTA IZ VAZDUHA I SA ZEMLJE
Ministarka Injac je, izgleda, ipak znala kako da nagradi.
Tim prije što je, kao i mnogi u zgradi Vlade u Podgorici, bila smrtno uplašena nakon što su dva pilota Aviohelikopterske jedinice MUP-a odbila da se, u neregularnim uslovima i bez prethodno određenog plana, stave na raspolaganje i prevezu do Cetinjskog manastira klir Crkve Srbije.
I to u času kada je iz Beograda stigla jasna komanda da se ustoličenje ,,mora obaviti na Cetinju, po svaku cenu“.
Moguće da su stres koji je ministarka pretrpjela i srazmjerno olakšanje koje je doživjela nekoliko sati kasnije uticali da Olivera Injac nagradi lojalnog oficira Radetu, komandanta mješovite eskadrile, unapređenjem u službi.
I to, sasvim moguće, nije sporno – i treba da napreduju u vojnoj službi sposobni.
Pitanje je, međutim, da li je ministarka Injac sposobna da razluči da njen posao kao ministarke odbrane Crne Gore ne treba da se svodi na – služenje interesima crkve druge države.
A i vrijeme bi bilo da nauči, nakon toliok kršenja Ustava i zakona, da vjernost Crkvi Srbije ne podrazumijeva poništavanje crnogorskog pravnog poretka.
,,Čvorovići“ u vojsci: Ko je sve komita u Vojsci?
Od dešavanja na Belvederu 4. i 5. septembra u Ministarstvu odbrane i Vojsci Crne Gore krenula je tajna operativno-taktička akcija: lov na komite i one koji su sumnjivi da su komite.
Tako bar izgleda na osnovu dostupnih podataka: Pobjeda objavljuje jednu od više anonimnih prijava koje su upućena direktno u Obavještajno-bezbjednosni direktorat, da se tamo pozabave ,,izdajnicima“, ali i da se obavijeste nadležni, prije svega ministarka Olivera Injac.
Neki neobično savjesni pripadnici VCG potrudili su se da – poput legendarnog državnog branitelja Ilije Čvorovića iz ,,Maratonaca“ – pobroje one koji su ,,komite“, odnosno – izdajnici ideja ,,apostolske Vlade“ i, naravno, ,,srpskog sveta“.
Tako je redom navedeno deset imena, od potporučnika Vujadina Milonjića koji je – komita, baš kao i vl Bojan Zvicer, CL Đorđe Vukčević i Nikola Žurić iz Kolašina koji su, dojavljuju doušnici, takođe okorjele komite. Doduše, za Vukčevića je uredni dostavljač hemijskom dopisao da je komita od ,,prije 7-8 mjeseci“.
I dok je anonimna špijunska služba za ovu četvoricu ubijeđena da su komite, ostalih šest osoba su dobili klasifikaciju – ,,sumnjiv da je komita“. Jedan od njih je desetar Dragan Popović, vozač komandanta. Tu je i civilno lice u vojnoj službi – Borislav Kragić, koji je takođe ,,sumnjiv da je komita“, tim prije što, pazite sad, ,,od prvog dana korone nije dolazio na posao“.
Desetar Marko Radojičić, kome je ,,veza Vesna Medenica“ takođe je ,,sumnjiv da je komita“ ali nije razjašnjeno da li zbog prijateljstva sa bivšom predsjednicom Vrhovnog suda ili je, jednostavno, dodata informacija kao ,,višak od kojeg ne boli glava“. Kapetan Zoran Đukić je ,,sumnjiv da je komita“, baš kao i mlađi vodnik Miodrag Filipović te Srđan Radojević, obojica iz Kolašina.
To je za početak, pa kad nadležni odluče što će sa komitama i sumnjivcima, onda će biti još dojava. Izgleda da ovdašnji Čvorovići razmišljaju poput lika iz drame i filma: ,,Pa, ako se u Ministarstvu odbrane, za Dan Vojske sete, sete se, ako ne – ja sam svoju dužnost obavio“.