piše: Danilo Kalezić
Kao međunarodno priznata država, Crna Gora nije bila u težem položaju još od potpisivanja vojne konvencije sa Rusijom 1910. Godine, kojom je de facto izgubila upravljanje nad ključnim državnim polagama, uključujući komandovanje vojskom.
Danas je situacija suštinski nepromijenjena. Farsično ponavljanje jedne iste istorijske epizode. Ključne državne funkcije pokriva, u najboljem slučaju, treći ešalon velikosrpskog projekta koji za Crnu Goru osim geografije ne veže ama baš ništa. Vođeni fanatičnom odanošću prema jednom nacionalnom i državnom projektu, trenutno liderstvo istraje u potpunom lišavanju Crne Gore sebe same.
Obesmišljavanje kao vrhovna filosofija!
Apatija koju je porodila trenutna društvena klima, uz tradicinalne crnogorske lamente i guslanje o porazima, najbolji je put da se trijumf nad državnim identitetom i formalno kruniše dvotrećinskom većinom kojoj nemilosrdno hrli beogradski skovana parlamentarna većina. Naravno, idealno bi bilo postići približno isti rezultat kao kobne 1918. godine 160 od 165.
Međutim, kakva takva demokratska infrastruktura i “blizina” međunarodne zajednice, ostavljaju prostora da prozapadni blok ipak zaustavi Đilasovo klatno koje ovog puta nije samo nacionalno. Opšta mjesta o reformama i tranziciji vlasti spadaju u manje konstruktivni diskurs ako ne čak i oruđe za rušenje cijelog zapadnog bloka.
U najkraćem, teorijski modeli ponašanja u ovim okolnostima sugerišu nekoliko strateških pravaca.
Ključno je da prozapadni i crnogorski blok djeluje sa pozicije pokreta ili bloka, pri čemu se ne bi gubila partijska prepoznatljivost. Horizontalna koordinacija među tim subjektima je izazov koji se prevazilazi “labavom” strukturom komitetskog tipa zaduženog za, prvenstveno, medijske aktivnosti.
Dalje, postavljanje odnosno komuniciranje makar dvije paralelne političke poruke: nacionalnog karaktera, kao i socioekonomskog. Prva politička poruka treba da prati državnu, u svakom smislu i nacionalnu realnost, dok druga mora da ponudi odgovor na krizu javnih finansija i rapidnog pogoršanja životnog standarda.
Na kraju, nova programska strategija, kao ključni prioritet mora da stvori klimu za profilaciju novih pokreta i građanskih lista koje bi na mezo nivou artikulisali političku ideju koju tradicionalne partije nisu u stanju.
Ovih nekoliko koraka spada u osnov za građenje podloge kako bi na parlamentarnim izborima prozapadni blok aritmetički sačuvao rezultat predsjednika Đukanovića i otvorio nove horizonte političkog djelovanja.
U suprotnom, združene snage Srbije, Rusije i njihovih izvođača na terenu, neće imati težak zadatak da proglase konačnu pobjedu na Crnom Gorom kakva je obnovljena 21. maja. Istorijska farsa postaće i zvanično tradicija.
Tačno.Sve rečeno.Pametnome i dobronamjernome dosta.