Crnogorska pravoslavna crkva (CPC) predala je tužbu Upravnom sudu kako bi se poništilo uvjerenje koje je Ministarstvo pravde priznalo eparhijama Srpske crkve u Crnoj Gori status pravnoga lica od početka XIII vijeka, kazao je Pobjedi Stevo Vučinić, potpredśednik Mitropolije crnogorsko-primorske i zastupnik CPC.
– Vladinim uvjerenjem, kao formalnim aktom, u kome Vlada tvrdi da je Srpska pravoslavna crkva u Crnoj Gori osnovana 1220. godine, dakle, da joj je tradicija na crnogorskom prostoru duga 801 godinu, združene, Vlada i Beogradska patrijaršija pokušavaju da ponište materijalne činjenice oličene u crkvama i manastirima koje su gradili naši preci i knjaževina Crna Gora – smatra Vučinić.
On je poručio da protiv materijalnih činjenica nema argumenata jer su na „našim crkvama i manastirima, kao ktitori, upisani crnogorski vladari Ivan Crnojević i Balša
Balšić, pojedinci, grupe seljana, sela i crnogorska država, odnosno knjaz i kralj Nikola“.
Vučinić je istakao da se Srpska crkva kao ktitor ne pominje ni u jednom slučaju, ali se pominje Crnogorska pravoslavna crkva.
– Osnivačka povelja Cetinjskoga manastira koju mu je izdao Ivan Crnojević 4. januara 1485. godine je krsni list autokefalne Crnogorske pravoslavne crkve, koja je taj status neporecivo stekla toga datuma – istakao je Vučinić.
Vučinić smatra da je ovaj vladin akt SPC dao dvije beneficije.
– Jednu, pravo da tvrdi da je najstarija institucija u Crnoj Gori, iz koje proishodi i pravo da arbitrira u političkim pitanjima što već radi i poriče postojanje Crnogorske pravoslavne crkve i drugo, da u vlasništvo Srbije upiše i nešto preostale crkvene imovine koja je iza Drugoga svjetskoga rata oduzeta crkvama i manastirima u korist raznih pravnih lica – smatra Vučinić.
On je naglasio da dvije eparhije, Crnogorsko-primorska mitropolija i Eparhija budimljansko-nikšićka u vlasništvu imaju 688 crkava, 80 manastira, Bogosloviju, 44 vjerske škole, 26 crkvenih horova, četiri knjižare, jedan radio, izdavačku kuću, jednu agenciju za poklonička putovanja, jedno dobrotvorno društvo i 20 kola srpskih sestara,
sedam udruženja dobrovoljnih davalaca krvi, 14 bratstava pravoslavne omladine i četiri narodne kuhinje. Površina livada, pašnjaka i šuma, koje su joj takođe upisane u vlasništvo, odnosno na državu Srbiju, iznosi oko 12 kvadratnih kilometara.
– Crnogorska vlast svojevremeno ju je častila ne samo sa svom imovinom, nego i sa 14 miliona eura i Srbija isto toliko i sagradila joj saborne crkve u Podgorici i Baru. Istovremeno, ta ista vlast je Crnogorskoj crkvi, kao i Srpskoj, iz budžeta dodjeljivala po 4.200 eura i vodila tajni rat protiv nje, namjerna da je integriše u Srpsku, promijenjenoga imena u Pravoslavna crkva – kazao je Vučinić i dodao da je svim silama slamala autoritet Crnogorske crkve i poglavara, gospodina Mihaila.
Vučinić objašnjava da je zbog toga podrška javnog mnjenja Crnogorskoj crkvi iz 2004. godine od 35,4% svedena na prošlogodišnju od 12%.
On je istakao da je na kraju Srpska crkva opstruirala i da uđe u posjed placa za izgradnju saborne crkve u Podgorici, „s namjerom da je spriječi da ponese svoj krst i bude stožer okupljanja Crnogoraca“.
– Takva politika je posljedica široke zavjere državnih adresa protiv Crnogorske crkve i zasluga svih političkih partija iz bivše vlasti, tužilaštava, sudova, Uprave za
nekretnine, takozvanih crnogorskih inteklektualaca koje su zanimale samo sinekure i nekih Crnogoraca čašćenih najvišim državnim priznanjima, koji su je, između ostaloga, u korist takozvane Pravoslavne crkve, namjerno ometali i omeli da dobije plac za izgradnju saborne crkve u Podgorici – smatra Vučinić.
On je istakao da je to Amfilohijevo nasljeđe i temelji ,,srpskoga sveta“ u Crnoj Gori, „za koji nova vlast nema potrebe više ni prstom da mrdne – sve je završeno za vrijeme bivše“ – istakao je on.
[…] Aktuelno […]