U Crnoj Gori je u septembru na svakih tri i po sata od koronavirusa umrla jedna osoba, a po jednu inficiranu otkrivali smo na svakih dva i po minuta, pokazuje analiza crnog bilansa „brutalne“ turističke sezone kako ju je 10. avgusta u Pljevljima nazvao ministar finansija i socijalnog staranja Milojko Spajić koji je tada, između ostalog, kazao i da ga iz inostranstva „zovu ljudi“ i pitaju: „Šta vi radite tamo?“
Poređenja radi, u avgustu je u prosjeku po jedna osoba umirala na svakih osam, a julu na 40 sati. Od početka avgusta, kada se zahuktala „brutalna“ turistička sezona, u Crnoj Gori je umrlo 209 ljudi, od toga više od polovine – 115, samo od 1. septembra. Tokom jula Crna Gora je izgubila „samo“ 18 svojih građana.
ZAMJENA TEZA
I dok zdravstvene vlasti vode političku bitku sa svojim prethodnicima, maltene svakodnevno prebrojavajući broj urađenih testova tokom sezone, računajući procente pozitivnih na kovid među njima, što je bezočna manipulacija iz više razloga, jedan od krucijalno relevantnih podataka, koji jeste realno moguće uporediti sa nekim prethodnim periodom, ostaje nedostupan javnosti već desetak dana – broj hospitalizovanih pacijenata, piše Pobjeda.
Okolnosti u vezi sa testiranjem ove i prethodne godine su potpuno drugačije, i prosto je nemoguće koristiti te podatke kao dokaz uspješnog ili neuspješnog upravljanja epidemijom. To što je u Crnoj Gori od proljeća do kraja ljeta ove godine urađeno pet puta više testova nego u istom periodu prethodne, ne znači apsolutno ništa. Ali to je podatak, vjerovatno jedini, koji zvuči koliko, toliko dobro pa ga zdravstvene vlasti papagajski ponavljaju gotovo svakodnevno.
Riječ je o klasičnoj zamjeni teza. Prethodne godine u pomenutom periodu su se u Crnoj Gori radili isključivo PCR testovi. Kapaciteti PCR laboratorija su bili znatno manji. Nije bilo brzih antigenskih testova. Ove godine je Crna Gora potrošila više od pola miliona eura na testiranje turista, ali apsurdno u njihovom odlasku iz Crne Gore.
Kada je Pobjeda u avgustu tražila od IJZ-a odgovor na pitanje koliki je udio brzih antigenskih testova u odnosu na PCR testove, iz te institucije je saopšteno da taj podatak mogu saopštiti samo za državne ustanove.
Tako se saznalo da je u periodu od maja do 18. avgusta ukupno u Crnoj Gori urađeno oko 200.000 testova, ali se saznalo i da IJZ pouzdano ima podatke samo za oko 90.000 analiza, te da je od toga tek nešto više od polovine testova urađeno PCR analizom.
STATISTIKA
Ako želimo porediti podatke danas i juče, jedini relevantni i uporedivi podaci su broj ljudi u bolnicama i preminuli. To se ne može fingirati. Ili ipak može? Ukupan broj hospitalizovanih u crnogorskim bolnicama je tajna već desetak dana i nedostupan je javnosti.
Tako se samo može projektovati, na osnovu dostupnih podataka i trendova, da je zauzetost bolničkih kovid kapaciteta u ovom trenutku na oko 70 procenata.
Čak i brojke o trenutno aktivnim slučajevima u Crnoj Gori su neuporedive. Prošle godine, u prvoj fazi epidemije, građani su „otpuštani“ sa liste aktivnih slučajeva tek poslije dva negativna PCR testa uz komunikaciju sa epidemiolozima Instituta za javno zdravlje, što će reći da su pojedini ostajali na listi aktivnih slučajeva i po 45 dana, čak i duže. Danas se automatski brišu nakon 14 dana bez komunikacije sa epidemiolozima.
Vijest o smrti 28-godišnjeg Ulcinjanina na dan kada mu je bilo zakazano vjenčanje, od prije dva dana, potresla je svakog iole normalnog u Crnoj Gori. Ulcinj je grad sa najvećom 14-dnevnom incidencijom na 100 hiljada stanovnika već nedjeljama. Odavno je u „crvenom“.
Kada je Budva bila u sličnoj poziciji u martu, čak je i prvi čovjek „kraljice Mediterana“ Marko Bato Carević koji je prethodne godine tvrdio da se ljudima plaća od 200 do 500 eura da se prave da su bolesni od kovid infekcije, od ministarke zdravlja Jelene Borovinić Bojović zahtijevao da se grad „zaključa“.
Prema insajderskim informacijama iz Instituta za javno zdravlje, jer na žalost ovi podaci nijesu javno dostupni, udio inficarnih osoba mlađih od 19 godina do početka školske godine je bio oko 10 odsto. Sada je gotovo dvostruko veći i iznosi oko 20 odsto. U posljednje dvije nedjelje otkriveno je preko 300 djece mlađe od šest godina koja su inficirana koronom.
U Podgorici nema dovoljno patronažnih ekipa koje bi terapiju davale u kućnim uslovima, a u bolnicama su samo najteži slučajevi, pa je veliki broj pacijenata sa ozbiljnim simptomima primoran da se samoorganizuje kako bi primili neophodne terapije.
Briga o zdravlju građana i njihovih najbližih prepuštena je izgleda njima samima. Predstavnici vlasti čak, u posljednje vrijeme, otvoreno i javno šire antivakserske teze poput generalne direktorice Direktorata za predškolsko vaspitanje, osnovnu školu i inkluzivno obrazovanje u Ministarstvu prosvjete, nauke, kulture i sporta Slavice Ilinčić, prije nekoliko dana u gostovanju u „Reflektoru“ Televizije Vijesti, a o nevakcinisanom premijeru Zdravku Krivokapiću i njegovoj tezi o „nedopustivom nivou antitijela“ – o kojoj je struka već rekla svoje – jednostavno ne treba trošiti više ni riječi.
Dakle, o zdravlju ćemo, kako stvari stoje, morati da brinemo sami. Ono što svi možemo da uradimo, ono što je čojski, je da se vakcinišemo i da se pridržavamo individualnih epidemioloških mjera, i da čuvamo druge od sebe.