Bord naučne kolabracije RD50 (Radiation hard semiconductor devices for very high luminosity colliders), u čijem je sastavu više od 60 institucija širom svijeta, sa sjedištem Evropskoj organizaciji za nuklearno istraživanje CERN, jednoglasno je podržao aplikaciju naučnika sa Univerziteta Crne Gore, te će naša zemlja prvi put aktivno učestvovati u izgradnji detektrora.
Kako je saopšteno iz Ministarstva nauke, profesorica fizike i međunarodni ekspert u fizici elementarnih čestica i inženjeringu detektora, Gordana Laštovicka-Medin, 18. novembra na sastanku kolaboracijskog borda, predstavila je grupu naučnika sa UCG-a kojom ona koordinira, kao i program grupe.
“Jednoglasnim usvajanjem aplikacije Univerziteta Crne Gore od strane Borda naučne kolaboracije RD50, Univerzitet Crne Gore postao je punopravna članica naučne kolaboracije RD50 u CERN-u. Po prvi put u istoriji Crne Gore, naučnici Crne Gore će kao nacionalni tim učestvovati u razvoju silicijumovih detektora za trenutne i buduće hadronske sudarače. Grupa naučnika sa UCG će biti uključena u razvoj state-of-the-art senzora neopodnih za nadogradnju detektora na eksperimentima ATLAS i CMS”, navode u resoru nauke.
Ističu da učešćem u radu kolaboracije RD50 naučnici iz Crne Gore neće samo raditi na analizi izmjerenih podataka pomoću detektora koji su postavljeni u CERN-u, već će aktivno učestvovati i u izgradnji novih hadronskih sudarača.
“Posebno aktivno učešće Crne Gore se očekuje na R&D veoma preciznom senzoru LGAD (Low Gain Avalanshe Detector) koji će predstavljati krucijalnu komponentu CMS i i ATLAS eksperimenta. LGAD je upravo razvijen unutar RD50 kolaboracije a senzori LGAD razvijeni unutar RD50 imaju primjenu i u medicini (CT-scanning kod hadronske terapije)”, dodaju u Ministarstvu.
Istrazivački projekti naučne kolaboracije RD50 sa sjedištem u CERN-u su vezani za inoviranje, razvoj i fabrikaciju state-of-the-art detektora, otpornih na visoku radijaciju, sa fantastičnom vremenskom i prostornom rezolucijom koja će omogućiti bolju osjetljivost detektovanja postojećih čestica, bolju preciznost mjerenja i omogućiti otkriće novih čestica koja sa dosadašnjom tehnologijom nijesu bila moguća.