Pojedine zapadne ambasade i mnogi zapadni fondovi, finansirajući razne nevladine organizacije, medije i druge organizacije, ustvari finansiraju prorusku logistiku u Crnoj Gori, smatraju u Crnogorskom pokretu.
Saopštenje pokreta prenosimo u cjelosti:
Nema sumnje da svako društvo koje teži ka uređenoj, zapadnoj demokratiji mora uvažavati ulogu i podsticati pluralizam, slobodne medije, razvitak nevladinog sektora, kritičku misao, nezavisno sudstvo, netolerantnost prema korupciji, kriminalu i da ne nabrajamo dalje sve ono što je opštepoznato i predstavlja mantru svih uređenih društava.
Bez sumnje je i da svi predstavnici EU sa takvim predubjeđenjima dolaze u Crnu Goru i podržavaju sve subjekte koji su, svojim djelovanjem, načelno na tragu svega navedenog. Po određenom stereotipu stvara se slika da su svi koji kritikuju vlast, koji se bave tzv. istraživačkim novinarstvom, korupcijom, organizovanim krimanalom, odsustvom nezavisnih institucija i institucija uopšte, … poželjni subjekti koje treba podržati i afirmativno, i materijalno. Na kraju krajeva, vjerujemo da Vas lično na to podstiče i iskustvo sopstvene zemlje, koja je prolazila kroz slične periode kroz koje Crna Gora prolazi danas. Kad se uzme u obzir da se u Crnoj Gori vlast veoma malo mijenjala, u kojoj je DPS uvijek bio konstanta, onda to dodatno stvara sliku o Crnoj Gori koja može još više pojačati stereotipe vezane za slična društva.
Kao svaki stereotip i stereotip sa kojim prilaze evropski predstavnici Crnoj Gori donosi određene kontroverze. Neukusno je posmatrati društvene okolnosti u Crnoj Gori a ne spomenuti devedesete godine prošlog stoljeća, vrijeme kada je Crna Gora bila puki trabant ratne politike Srbije i velikosrpske ideologije, koja je, u uslovima potpune neslobode, medijski, političkom propagandom i nacionalističkim i militantnim djelovanjem Srpske pravoslavne crkve, u potpunosti promjenila etničku strukturu stanovništva Crne Gore, što je lako provjerljivo kad se pogledaju popisi stanovništva od 1981. godine pa nadalje.
Inače, tradicionalna vezanost većine stanovnika Crne Gore za Srbiju i Rusiju je tada poprimila iracionalne razmjere, do toga da je kod brojnog stanovništva postojala spremnost žrtvovanja Crne Gore i njenih interesa za interese Srbije i Rusije. Ta naklonost nosila je sa sobom otvoreni i ortodoksni animozitet prema zapadnim zemljama, zapadnim vrijednostima i zapadnim bezbjednosnim integracijama.
Ogroman je trud bio potreban da se takva siutuacija koliko – toliko obrne i makar se stvori neka kritična masa koja je Crnu Goru okrenula sebi, evroatlaskim integracijama, kao imperativu, i otklonu od nakardnih ideologija zasnovanih na panslavizmu i panpravoslavlju. Iako je Crna Gora ušla u NATO i nedvosmileno svoj brod okrenula ka integraciji u društvo civilizovanih, demokratskih zemalja, otpor u zemlji nimalo nije jenjavao. Čak, naprotiv, ubjeđenje vlasti da će vrijeme učiniti svoje, nedovoljno ili nikakvo bavljenje i odsustvo proaktivnog pristupa promjeni svijesti, otvorilo je veliki prostor za upliv velikosrpskih i proruskih uticaja. Čak ni mi sami danas nijesmo načisto ko je sve upleten u to, po nama, anticrnogorsko djelovanje, bilo iz ubjeđenja, bilo zbog izdašne finansijke potpore koja dolazi sa tih strana. Ali, priznaćete, bez te jasnoće, svaka slika o Crnoj Gori ne može Vam biti dovoljno jasna i može Vam prilično zamutiti rasuđivanje o mnogim akterima sa političkog, nevladinog i medijskog spektra. Naravno, pod uslovom da dijelimo viziju Crne Gore, koja, za nas, nema alternativu potpunoj integraciji Crne Gore u zapadnu civilizaciju i njene bezbjednosne strukture!
Upravo zato Vam se i obraćamo ovim putem, potpuno sigurni da je politika EU i njenih predstavnika u Crnoj Gori u mnogim slučajevima bila pogrešna upravo iz nerazumjevanja o pozadini djelovanja mnogih političkih, nevladinih i medijskih entiteta u Crnoj Gori. Samo pogledajte kako su se mnogi od njih odnosili prema nesumnjivom udaru ruskih obavještajnih službi i srpskih nacionalista na Crnu Goru 16. oktobra 2016.godine? Slobodno se može reći za skoro sve nevladine organizacije, tzv. nezavisne medije i opozicione partije da su zdušno stali u odbranu aktera pokušaja oružanog prevrata i bezmalo predstavljali njihovu logistiku u obesmišljavanju utvrđivanja zakonske odgornosti najodgovornijih.
Konačno, svojim djelovanjem su omogućili da se neka najodgovornija lica u Crnoj Gori slobodno šetaju i šegače sa crnogorskim sudstvom i državom.
Mnogo je sličnih slučajeva koji pokazuju da te organizacije nikada nijesu kritički, niti bilo kako, reagovale na slična događanja. Bilo je previše raznih događanja, sve do uličnih protesta, nasilja, sa istim proruskim i velikosrpskim konotacijama, u kojima su uvijek i bez rezerve bili na stani aktera i odgovornih lica tih događanja. Posebnu priču predstavlja djelovanje SPC, odnosno njenih eparhija u Crnoj Gori, koje predstavljaju stub otpora svakoj integraciji Crne Gore u zapadno društvo i koje su glavni i najozbiljniji protagonist velikosrpskih i proruski ideja i aktivnosti u Crnoj Gori. Nikada, ali nikada nije bilo nikakve reakcije sa pomenutih adresa na takvo djelovanje. O pretolerantnom odnosu prema SPC govori i to što nije bilo nikakve reakcije na nezakonit upis sakralnih objekata i crkvenih dobara na SPC, bez ijednog valjanog dokaza o vlasništvu! Iako vole sebe da ističu kao zaštitnike državne i društvene imovine, ostali su nijemu na tu pljačku ogromnih razmjera!
Da pomenemo još i podršku učlanjenju Crne Gore u NATO, koja je u potpunosti izostala, izuzev Socijaldemokratske partije Crne Gore! Sve ovo ozbiljno upozorava na mogućnost da EU, pojedine zapadne ambasade i mnogi zapadni fondovi, finansirajući razne nevladine organizacije, medije i druge organizacije, ustvari finansiraju prorusku logistiku u Crnoj Gori. Vješto, zamjenom teza, našu porivrženost Crnoj Gori i napor u odbrani od velikopsrpskih i proruskih nasrtaja na nju, proglašavaju nekakvim crnogorskim nacionalizmom, sebe predstavljajući tobože građanskom opcijom, a nas diskreditujući kao nacionaliste. Nema sumnje da ćete takvu predstavu dobiti od njih, ukoliko Vas bude zainteresovalo što misle o sadržaju ovog pisma. Grotektno je da su takav kompleks naturili i vladi Crne Gore, te mi nikada nijesmo dobili sredstva, aplicirajući projektima zaštite nacionalne baštine na vladine konkurse.
Pored svega navedenog, morali biste imati na umu da se mnoge nevladine organizacije i mediji ponašaju isključivo kao profitabilne organizacije, stvarajući izopačenu sliku o Crnoj Gori i predstavljajući je izvan granica najcrnjim bojama, time sebi dajući važnost u očima EU kao nezaobilanog faktora u borbi protiv anomalija tranzicionog crnogorskog društva. Bolje reći, stavljaju svoj interes ispred opšteg interesa da Crna Gora, što brže, kroz još veću motivaciju i tranzicione napore, pristupi integracijama u EU.