Piše: Vladimir Jovanović
Autokefalne crkve Rusije, Jerusalima, Gruzije, Bugarske, Albanije, Poljske, Češke (Pravoslavná církev v českých zemích a na Slovensku) – prema dostupnim podacima – slanjem arhijerejskih delegacija, ili čestitkom, pozdravile su ustoličenje Joanikija Mićovića koje je 5. septembra, uz policijsko nasilje i višednevne proteste na Cetinju, obavljeno 5. septembra.
Delegcije u Podgoricu, naravno uz Crkvu Srbije (SPC), uputile su Ruska, Jerusalimska, Bugarska, Albanska, Poljska i Češka crkva, a Gruzijska je samo poslala čestitku.
Najbrojnija je bila delegacija Ruske crkve, koja je uključivala i njezin ogranak iz Ukrajine (UPC-MP) i zagranične jerarhije (Ruska zagranična crkva).
U Podgorici su bili ruski mitropoliti: tversko-kašinaski Amvrosij Jermakov, borispoljsko-brovarski Antonij Pakanič, ternopoljsko-kremenecki Sergij Gensicki, te berlinsko-njemački Mark Arnt.
Iz ostalih crkava, prisustvovali su u Podgorici: iz Bugarske crkve mitropolit Gavril Dinev iz Loveča, iz Poljske crkve episkop semjatičenski Varsonufije Doroškevič, iz Albanske crkve mitropolit Dimitrije Dikbasanis iz Đirokastra, iz Češke crkve arhiepiskop košički Georgije Stranski, iz Jerusalimske patrijaršije arhiepiskop Makarije, inače Srbin.
Iz Gruzijske crkve su Joanikiju Mićoviću poslali čestitku, potpisuje je mitropolit zugdidsko-caiški Gerasim Šarašenidze, rukovodilac odjeljenja za vanjske poslove Patrijaršije u Tbilisiju.
Izuzimajući arhijereje Crkve Srbije, u Podgorici je, dakle, 4-5. septembra bilo ukupno DEVET arhijereja iz ŠEST pomjesnih crkava.
Prema podacima koje objavljuju glasila eparhije crnogorsko-primorske, trojica poglavara pomjesnih crkava su Mićoviću poslali čestitke: Kiril Gundjajev (Ruska crkva), Teofil Janopulos (Jerusalimska patrijaršija), Anastasije Jantulas (Albanska crkva).
Intreresantno, nijedan od ovih poglavara izričito ne navodi da je Mićović arhijerej SPC, niti u čestitkama uopšte pominju SPC. Patrijarh moskovski i cijele Rusije, na primjer, piše: „Tokom svoje vjekovne istorije PRAVOSLAVNA CRKVA U CRNOJ GORI je prošla kroz značajna iskušenja”, etc.
Uoči ustoličenja Mićovića, iz Crkve Srbije je službeno u najavi akcentovano kako će „ovaj događaj sabrati episkope i sveštenike GOTOVO SVIH pomjesnih pravoslavnih crkava”.
Mićović je 3. septembra za „Svetigoru” tvrdio da „pośeta srpskoga patrijarha uvijek, praktično, znači PRISUSTVO VASELJENSKOGA PRAVOSLAVLJA”.
„Evo, vidite, sa našim patrijarhom dolaze naši domaći arhijereji SPC, ali DOLAZI I SVA PRAVOSLAVNA VASELJENA”, tvrdio je Mićović.
To se, međutim, nije desilo. Rusko glasilo „Sputnjik”, uočava „UPADLJIV IZOSTANAK Carigradske patrijaršije sa ustoličenja mitropolita Joanikija”.
„Sputnjik” citira srpskoga sveštenika i teologa Darka Đogo, koji to objašnjava „crkvenopolitičkom procjenom Fanara da bi od odlaska u Crnu Goru bilo više štete nego koristi”.
Uz Vaseljensku Majku-Crkvu, delegacije u Crnu Goru nijesu poslale, ili nijesu ni pozvane, ni sljedeće od ukupno 15 pomjesnih kanonskih crkava: Aleksndrije, Antiohije, Rumunije, Kipra, Grčke, Ukrajine.
Koliko je poznato, iz ovih crkava nijesu upućene ni rutinske čestitke Joanikiju Mićoviću.
U sveštenome diptihu Vaseljenske-Majke Crkve sada su ove autokefalne crkve: Carigrada, Aleksandrije, Antiohije, Jerusalima, Rusije, Srbije, Bugarske, Gruzije, Kipra, Grčke, Poljske, Albanije, Češke, Ukrajine; kao i autonomne crkve Sinaja, Finske, Estonije, Krita.