Piše: Nikola Gegaj
Čini me ponosnim da se Podgorica izdigla iznad primitivizma i kleronacionalizma, koji je bio u trendu zadnjih godina, a nažalost i sada, kada je u pitanju tzv. avgustovska većina, odnosno vladajuća struktura na državnomvnivou. Na sreću, Podgorica se oslobodila otrovne kleronacionalističke ideje „krvi i tla“, nametnutog kompleksa nacionalne i vjerske pripadnosti. Podgorica je znala vrednovati čestitost, iskrenost i dosljednost kandidata. Ove osobine su krasile i krase doktora Abdića i njegovo ime, koje je u šovinističkom maniru bilo izvrgnuto najprljavijoj propagandi srpskih tabloida, nije bila prepreka da ubjedljivo pobijedi na lokalnim izborima u PG. Bio bih srećan kada bi jednog dana u Beogradu ili na Trebinju nosilac najjače parlamentarne liste bio neko ko je ČOVJEK, a nebitno kako se ko zove. Takva naopaka logika, prepoznavanje „naših“ i „njihovih“ imena koštala je života i nevine ljude u Štrpcima.
Zato je Podgorica evropska metropola u svakom smislu, a ne palanka koja promoviše nacionalizam i vjersku mržnju. Ono što slijedi ovih dana odrediće sudbinu ne samo glavnog grada, nego i Crne Gore! Hoćemo li i dalje tonuti u beznađe, populizam, nacional-šovinizam ili ćemo promovisati demokratske vrijednosti civilizacijski uređenih društava? Hoćemo li ići prema Briselu ili u Vučićev diktatorsko-genocidni zagrljaj? Rezultat lokalnih izbora je svakako pokazatelj da je Crna Gora antifašistička, građanska, sekularna država, čiji ustav poznaje samo građane, a ne pripadnike etničkih grupa kao nosioce političke moći. Naravno, građani PG su pokazali da su i dalje čvrsto na temelju multietničke, građanske Crne Gore.
Kada je popis u pitanju, dobra vijest je da na njemu nije uspio etnički inženjering i bjesomučna propaganda vođena iz centara moći izvan Crne Gore. Civilizovana društva poznaju predizborne političke kampanje, ali je u civilizovanom svijetu nezabilježena pretpopisna kampanja u kojoj su između ostalog preko primitivnih bilborda nacionalno prisvajani ne samo Crnogorci, već i Hrvati. Crna Gora je očuvala građanski karakter uprkos takvoj kulturocidnoj kampanji iz Srbije, preko svojih marioneta u Crnoj Gori, a u nju je bio uključen i patrijarh Srpske pravoslavne crkve Porfirije, koji je javno pozvao građane da se identifikuju kao pripadnici srpskog naroda i vjernici SPC koji govore srpskim jezikom. On je otišao još i dalje „gostujući“ u vrijeme predizborne šutnje sa jasnim političkim porukama.
Isto tako se angažovao i predsjednik Srbije A. Vučić, koji je više puta potencirao važnost popisa kako bi se utvrdio broj Srba u CG. Sve te aktivnosti su jasno prepoznate kao projekcija stvaranja „srpskog sveta“, odnosno njegovog propalog surogata Otvorenog Balkana! Pitamo se što bi se desilo sa organizovanim kriminalom u zajednici otvorenih granica, kada i ovako uz sve rigorozne kontrole svakodnevno prisustvujemo zapljenama ogromnih količina narkotika.
