Iza namjere Vlade Crne Gore da bez saglasnosti Skupštine Crne Gore raspolaže državnom imovinom vrijednom do 300 miliona eura, krije se namjera o prodaji akcija Elektroprivrede Crne Gore, saznaje Portal Aktuelno iz dobro obaviještenih izvora.
Vlada sprema izmjenu Zakona o državnoj imovini kako bi isključivo raspolaganje državnim resursima, među kojima su najveće državne kompanije u energetskom sektoru, do 300 miliona eura, pripalo izvršnoj vlasti umjesto parlamentu. Do sada je to pravo bilo do 150 miliona eura.
Da je sve ovo rađeno zbog unosnog energetskog sektora pokazuju i podaci da jedino što vrijedi u državi više od 300 miliona su kompanije iz oblasti energetike. Potvrda za ovo je i izjava ministra energetike i rudarstva Saše Mujovića sa početka svog mandata, koji je politički naivno izjavio da ne bi smatrao tragičnim da se prodaju akcije EPCG. Nakon što se javnost podigla protiv te izjave, Mujović je povukao stav, tvrdeći da Vlada nema u planu da prodaje najveće državno preduzeće.
Ministar Saša Mujović - politički naivac čiji je mandat obilježen neodlučnošću i diletantizmom
Tada se spekulisalo da prodaja akcija EPCG treba da nadomjesti sredstva za program Evropa sad 2. Kako je od početka mandata ove Vlade prošlo više od pola godine, rokovi teku, a od programa Evropa sad 2 nema ni naznaka, očigledno je da se nakon razmatranja mnogih modela, među kojima je i ono o ukidanju doprinosa na zdravstveno osiguranje, pokazalo da je program neodrživ čak i uz zaduženja koja su samo u prvoj polovini godine dostigla skoro milijardu eura, te da se planira još najmanje 400 miliona do kraja godine.
Tekuća potrošnja, preveliki broj zaposlenih, nemogućnost da se servisiraju mandatorni troškovi u budžetu koji je iscrpljen programom Evropa sad 1, stvaraju pritisak na javne finansije, toliki da ni ukidanje doprinosa na penzijsko osiguranje na teret poslodavca, kao ni povećanje stope PDV-a na 24 odsto ne bi mogli pokriti rupe u budžetu. Projekcije Međunarodnog monetarnog fonda (MMF) su da čak ni povećenje PDV-a na 30 odsto ne bi bilo dovoljno da se izmire minusi koje bi prouzrokovala Evropa sad 2, a sa druge strane bi doveli do visoke inflacije koja bi pojela nominalno povećanje zarada.
Vlada se sada dosjetila da krene u rasprodaju državne imovine, a kako bi preskočila javnu raspravu o tome, predlaže izmjene Zakona o državnoj imovini, čime bi se izvršnoj vlasti dala prevelika moć u odlučivanju, a urušile osnove demokratskog funkcionisanja, poznatog sistema ''check and balance'', odnosno međusobne kontrole tri grane vlasti.
Namješta li Spajićeva Vlada, pod pritiskom koalicionih partnera iz reda profesionalnih Srba energetski sektor Vučiću?
Skupština bi izgubila smisao, a izabrani predstavnici naroda bi bili svedeni na taster poslanike. Još je važnije pitanje kome bi prodali državne firme, posebno one profitabilne poput EPCG? Poznato je da zvanična Srbija odavno najavljuje kupovinu energetskih kompanija u Crnoj Gori, a u Crnogorskom elektroprenosnom sistemu već ima određeni broj akcija, koje je kupila na berzi u ekonomski nelogičnim trgovinama.
I najave da ovo preduzeće napušta renomirani italijanski partner Terna, zahvaljući čijim ulaganjima u podmorski interkonektivni kabl sa Italijom je Crna Gora postala energetsko čvorište, ostavlja prostor za Vladu, ukoliko joj prođe namjera o nekontrolisanom upravljanju državnom imovinom, da proda kome hoće.
Ovaj potez pokazuje da je Vlada Crne Gore u stanju panike – program Evropa sad 2 na kojem je dobila povjerenje naroda, ne može više da čeka. Izbori su sve izvjesniji u Podgorici, Pokret Evropa sad na čijem čelu je premijer Milojko Spajić cijepa se već drugi put u manje od pola godine, a građani žive sve lošije.
Rasprodaja državne imovine je slamka spasa za Vladu koja nema ni znanja ni kapaciteta da sprovede reforme, vrati investicije i poljuljano povjerenje ulagača i napokon počne da funkcioniše na principima održivosti javnih finansija.
L.P.Đ.
