Priredio: Novak Adžić
Najava proslave Božicnih praznika na crnogorskom Dvoru decembra 1908. godine - objavio ''Cetinjski vjesnik'' na Badnji dan 24. 12. 1908. godine.
Na crnogorskom državnom dvoru knjaza Nikole - božićni praznici su slavljeni vazda u decembru, a ne u januaru.
Tek od 1919/1920 je u uništenoj Crnoj Gori, pripojenoj Srbiji i KSHS, je nametnuto da se pravoslavni Božić slavi u januaru, a ne kao vazda u decembru.
Slavili smo ga vjekovima kao i rimokatolici istoga dana. Zaludu velikosrbi oće da falsifikuju činjenice, kao vazda što su činili. Ali, istina i previše trpi no se nikad ne može zatrti.
I nikad se nije slavila u Crnoj Gori tzv. srpska ili tzv. pravoslavna nova godina 14. januara. Nego samo nova godina 1. januara. I tu velikosrbi lazu.
Ovom prilikom prilažemo i faksimil iz ''Cetinjskog vjesnika'' koji dokazuje ove tvrdnje:
"GLAS CRNOGORCA", Cetinje, izvještava 1. januara 1894, broj 1, kako su proslavljeni Božićni praznici u prijestonici Knjaževine Crne Gore -Cetinju- 24, 25 i 26. decembra 1893. List piše kako je tada nalagan badnjak, kako se Božić obilježio u manastirskoj crkvi sa bogosluženjem i kako je proslavljen na Knjaževskom dvoru i u gradu. I ovaj izvještaj jasno govori da je tada u Knjazevini Crnoj Gori na čijem je čelu bio Nikola Mirkov i u Crnogorskoj crkvi čiji je poglavar bio Mitrofan Ban slavljeno rođenje Isusa Hrista u decembru, zapravo, 25. decembra, da se Badnji dan slavio 24. decembra a da je treći dan Božića praznovan 26. decembra.
Takođe, "Glas Crnogorca" od 4. januara 1897 o proslavi Božića na Cetinju decembra 1896. Izvjestaj je od 3. januara 1897.
Na Cetinju, centru crnogorske države i autokefalne Crnogorske crkve, svečano su, po običaju, u obliku dvorske i narodne svetkovine i crkvene procesije, proslavljeni Božićni praznici 24, 25 i 26. decembra 1881. O tome izvještaj donosi "Glas Crnogorca", Cetinje, od 3. januara 1882, koga donosimo u nastavku priloga. Jasno je, dakle, kao bijeli dan da je Božić slavljen u Crnoj Gori od strane pravoslavnog naroda, crnogorske države i dinastije i autokefalne Crnogorske crkve u decembru, a ne u januaru, kako je počelo da od 1919/20 primjenjuje što nije do tada imalo uporišta u običajima državnim, crkvenim i narodnim u Crnoj Gori. Zato falsifikatori i pokvareni kao mućak političari i velikosrpski agitatori tipa Slavena Radunovića i njegove bratije treba da shvate da se istorijske činjenice ne mogu osporiti tlapnjama i raznim smicalicama i podvalama koje takav profil osoba čini na javnoj sceni.
