Piše: Milutin L. Cerović
Poznati skolastik Filipe Bruno rođen je sredinom 16. veka, to je inače njegovo rođeno ime koje je kasnije promenio u katoličkom samostanu, gde je živeo jedno vreme, u ono opšte poznato ime Đordano.
Taj Đordano Bruno se posvetio u prvo vreme klasičnoj skolastici koja je zastupala tadašnja katolička crkva i sama njena inkvizicija.
Međutim kako je Đordano sazrevao sa godinama, počeo je da sumnja u zvaničnu vladajuću opštu i versku skolastiku, i posvetio se slobodoumlju i istraživanju sveta i okruženja kao takvog.
Zbog takvog ponašanja njegovi cimeri i starešine iz katoličkog samostana su ga bukvalno proterale.
Napustio je silom prilika rodnu Italiju/Rim kao takav i na kraju je na prevaru pozvan da se vrati u rodni grad, gde su ga malo kasnije osudili ti poznati katolički inkvizitori na lomači gde je spaljen na kraju 16. i početkom 17. stoleća.
Ovo je tragična sudbina ovog poznatog italijanskog filozofa i naučnika koji je zaista pogubljen samo zbog radoznalog duha i ljubavi prema istini i mudrosti.
Sve ovo gore vidimo dešavalo se krajem 15. i tokom 16. veka.
Da vidimo sada šta se dešava u prvoj trećini 21. stoleća u sve više inkvizitorskoj Crnoj Gori.
Na poznatog crnogorskog pisca i kolumnistu Andreja Nikolaidisa rođenog u poslednjoj trećini 20. veka se ostrvila pre neki dan pravoslavna invizicija/četničke provenijencije.
Ta prosrpska pravoslavna inkvizicija vidimo kasni za katoličkom inkvizicijom i sa svojom ideologijom mača i lomače punih 500. godina.
Pretiti čak i performanskim igrokazom i improvizovanom lomačom u 21. stoleću i to slobodoumnom piscu, je zaista krunski dokaz da se danas Crnom Gorom slobodno šetaju razne varvarske protuve nalik onima iz srednjeg veka.
Da se ne lažemo, za ovaj skandal sa lomačom i za sve skandale sličnog tipa odgovorna su samo dva krivca, a to su:
Takozvana Srpska pravoslavna crkva koja se ponaša predugo kao puštena sa lanca i naravno sve političke stranke bliske istoj toj crkvi.
Igrom slučaja svi gore prozvani danas apsolutno vladaju Crnom Gorom totalno neometani niti kontrolisani od nijedne mrtve institucije sistema, koje su se inače sve redom stavile na stranu pomenutih vinovnika.
Možemo slobodno da prognoziramo i da pogodimo epilog ove nevesele priče, da baš niko na kraju neće odgovarati za ništa, jer nema ko da sprovede bilo kakve zakonske sankcije prema vinovnicima srednjovekovnog mračnjaštva.
Danas realno u Crnoj Gori kadije i sudije tuže u isto vreme.
