Prvi profesionalni Srbin Crne Gore i podanik propadajuće beogradske kakistokratije, Andrija Mandić obavlja funkciju predsjednika Skupštine države koju ne priznaje i sa te pozicije ispisuje neslavne stranice istorije crnogorskog parlamentarizma.
Od kad je spletom nesrećnih okolnosti zasjeo u fotelju koja mu stoji kao „piletu sise“, Mandić se posvetio kočenju evropskog puta Crne Gore, sitnim provokacijama i dizanju tenzija.
Njegovo predsjedavanje Skupštinom obilježilo je dovođenje šefa okupatorske pseudocrkve Jovana Mićovića u zakonodavni dom, skrnavljenje crnogorskih zastava, donošenje srpskih trobojki u kabinet, provokacije, prijetnje rušenjem Njegoševog mauzoleja i postavljanjem Kapele aleksandra karađorđevića na Lovćen, vrijeđanje Cetinja i Cetinjana…
To su samo neka od nepočinstava ovog salonskog četnika koji je svoju političku karijeru posvetio ulizivanju srpskim vlastima i obijanju beogradskih pragova.
I kada smo pomislili da nepopularni Rajo Koljenica ne može da padne niže, prvi profesionalni Srbin Crne Gore je u maniru uličnog siledžije koji mu je tako svojstven, iskorisito svoj položaj da izvrši brutalnu demonstraciju sile. Liječeći komplekse i frustracije koje je taložio godinama nakon desetina izbornih poraza i uličnih potucanja, Rajo je u poneđeljak odlučio da se osveti poslanicima DPS-a i pod izgovorom da „građani ispaštaju jer se ne usvaja budžet“ izrekao mjere udaljenja od 15 dana poslanicima opozicije.
Pop i trobojka - vrijednosti kojih se Rajo čvrsto drži
Ovakav potez Vučićevog poltrona i podanika velikosrpskog nacionalističkog mraka dolazi samo par dana nakon što je javnost saznala da se Mandićevo ime pominje u kontekstu Skaj prepiski pripadnika jednog kriminalnog klana. Shodno tom podatku Mandić je postupio upravo kako bi postupio siledžija i batinaš u službi nekog kriminalnog klana.
Mandić je ovim potezom napravio veoma opasan presedan, jer je sada u crnogorski parlamenet uveden institut sile, pa će svaka buduća parlamentarna većina, pozivajući se na ovo iskustvo, moći nasiljem da sprovodi svoju strahovladu.
Ulica uvedena u parlament
Ako pogledamo Mandićevu biografiju jasno je da je ovakvo ponašanje i uvođenje instituta siledžijstva u parlament nešto što je bilo samo pitanje vremena.
Mandićevo djelovanje godinama se svodilo na poslušnost režimima u Beogradu, uz patološku snishodljivost prema Moskvi i ruskom diktatoru Vladimiru Putinu, s tendencijom da silom i preko ulice brani svoje velikosrpske i četničke svjetonazore.
U septembru 2015. godine Mandić i frontovska ekipa blokirali su glavnu gradsku saobraćajnicu bulevar Svetog Petra Cetinjskog kada su poperili šatore, samo da bi život građana Podgorice učinili nemogućim. Nakon što su šatori pomjereni u oktobru iste godine, Mandić je predvodio proteste koji su imali za cilj nasilni upad u Skupštinu.
Rajo iz ratnih dana
Tada je Mandić postao poznat kao Rajo Koljenica jer je pobjegao u podgorički restoran Kristal sa platoa ispred Skupštine, gdje su prethodno on i njegovi pajtaši iz sada upokojenog DF-a pokušali da izvedu prevrat ili mini-srBsku revoluciju.
Negator svega crnogorskog kojem je Beograd daleko bliži nego Crna Gora, čovjek koji nelegalnu i zločinačku podgoričku skupštinu slavi kao izraz slobode i koji ponizno radi na subverziji države u kojoj živi po nalogu beogradsko-kremaljskih centara ’’meke moći’’, ostaće upamćen kao paradigma za ratnohuškanje i dizanje tenzija u Skupštini.
U mnoštvu Mandićevih ratnohuškačkih pokliča iz parlamenta, izdvaja se onaj od 20. decembra 2019. godine kada je kao opozicioni lider tokom rasprave na plenumu, u toku krize zbog namjere tadašnje vlasti da usvoji zakon o slobodi vjeroispovjesti saopštio:
"Više oružja ima zakopanog u Crnoj Gori nego što ima u svim vojnim i policijskim magacinima", riječi su Mandića koji tih dana slao i druge prijeteće poruke.
Zatim je izgovorio čuvenu rečenicu o „ratnim drugovima“ koja će ući u antologiju ratnohuškanja:
"Građani, počele su operacije obračuna policije i ljudi koji protestuju. Mi vam preko ovoga nećemo preći, pozivam ratne drugove iz 90-ih da budu spremni, neće nas 2000 policijaca zaustaviti, ako ne odustanete ovo će biti katastrofa za CG”, riječi su Mandića iz decembra 2019. godine. Takođe će ostati upamćen ispad u Skuptini kada su poslanici DF-a, u uličarskom maniru, predvođeni Mandićem, tadašnjem predsjedniku Vlade Milu Đukanoviću, na premijerskom satu skandirali „Milo lopove“.
Kada tome dodamo i psovanje, bacanje flaša, čupanje mikrofona, unošenje u lice i fizičke obračune koji su bili i ostali zaštitni znak Mandića i njegove frontovske družine, sasvim je očekivano što je prvi profesionalni Srbin nastavio sa siledžijskom praksom i kao prvi čovjek parlamenta.
Samo je tužno što je svojim ponašanjem unizio ovu instituciju koja je nekad bila koliko toliko kultivisana i sveo je na antikulturu "zadruge", "parova" i ostalih antivrijednosti "srpskog sveta" koje zastupa.
