Piše: Balša Knežević
Još jedan Božić u Crnoj Gori i još jedno tužno svjedočanstvo o vjerskom aparthejdu Crnogoraca i države koja je postala žrtva zločinačke, parapolitičke, paravjerske svetosavske sekte (SS), poznate i pod akronimom SPC.
Pitanje koje se i ovog Božića nameće, kao već godinama unazad je – kako slaviti i obilježavati najveće pravoslavne praznike, kad je dominantna vjerska organizacija u državi takozvana SPC- koja je potpuno obesmislila suštinu hrišćanstva i pravoslavlja u svojoj surovoj borbi za negiranje i uništenje Crne Gore i Crnogoraca!?
Ova paramilitarna organizacija koja se odavno afirmisala kao glavni huškač i inspirator ratova 90-ih povezana je sa političkim, propagandnim i bezbjednosno obavještajnim krugovima, a u Crnoj Gori se nametnula kao vjerski monopolista u službi velikosrpske hegemonije. Da je ovo apsolutna istina koju čelnici takozvane SPC i ne kriju, govori i podatak da je Jovan Mićović u svojoj takozvanoj ''božićnoj poruci'' već počeo politički da agituje i pozvao građane da izađu na izbore!?
Takozvanoj SPC, kada bi koristili biblijsku terminologiju, najbolje bi odgovarao naziv ''svetosavska zvijer'', jer je SS zajedno sa njenim demonskim službenicima u zlokobnim crnim mantijama obesmislila vjeru i religijski osjećaj svakog iskrenog vjernika. Hrišćanstvo i pravoslavlje postali su samo političko oružje u rukama svetosavske zvjeri i njenih službenika kojim manipulišu vjernicima i beskrupulozno ostvaruju svoju sebičnu političku, nacionalističku i u krajnjem finansijsku agendu.
Da su Crnogorci i Crna Gora, zahvaljujući ''oslobođenju'' koje je došlo nakon 30. avgusta 2020. postali robovi svetosavske sekte i da nemaju niti razloga niti uslova da slave najveće pravoslavne praznike, govori niz okolnosti i podmuklih akcija koju je SS zajedno sa svojim političkim saradnicima izvršila u proteklih nešto više od dvije godine.
Nosilac agende ''srpskog sveta''
Iako se krije iza paravana vjerske organizacije takozvana SPC je sve samo ne to. Ona je prije svega ratnohuškačka, hegemonistička ispostava, koja koristi politiku, veze u bezbjednosno-obavještajnim krugovima za sprovođenje agende ''srpskog sveta''. Njen krajni cilj je nestanak Crne Gore i Crnogoraca koji bi bili potpuno utopljeni u velikosrpski projekat.
Posljednjih nešto više od dvije godine - funkcioneri ove organizacije na podmukao i subverzivan način, zajedno sa veleizdajnicima iz ''parlamentarne većine oslobodilaca'', sproveli su nekoliko fukarskih akcija koje idu u prilog tezi da krugovi oko takozvane SPC žele nestanak države Crne Gore i njenog najmnogobrojnijeg naroda.
Nakon što su u predizbornoj kampanji 2020. preko malverzacija i ucjena uspjeli su da dovedu na vlast u Crnoj Gori retrogradne, anticivilizacijske snage, krenuli su u ispunjavanje zadatka da ponište sve što je država uradila na planu evroatlantskih integracija u posljednjih 20 godina.
Destruktivno djelovanje na uništenju Crne Gore
Političko silništvo takozvana SPC je ispoljila odmah nakon što je na vlast instalirala diletantsku, teokratsku, izdajničku vlast koja je u noći između 28. i 29. decembra 2020. godine ozakonila pljačku crnogorske imovine u korist te sekte.
Taj datum ostaće sramnim slovima upisan u istoriji izdaje jer je Skupština Crne Gore, odnosno kako je javnost tada proglasila, “nova podgorička skupština”, glasovima novoizabrane većine usvojila izmjene Zakona o slobodi vjeroispovijesti donesene po nalogu SS. Time je legalizovana pljačka crnogorskih svetinja i njihovo prepisivanje na okupatorsku, parapolitičku, subverzivnu, pseudoreligijsku tvorevinu.
Svoju moć i beskrupuloznost, skolnost nasilju i krvoproliću dokazali su 5. septembra 2021. na Cetinju prilikom bogohulnog policijskog, desantno-helikopterskog ustoličenja Jovana Mićovića, poznatog po operativnom imenu Joanikije. Još uvijek se pamte ogromne količine suzavca, gumeni meci, propaganda i djelovanje obavještajno-bezbjednosnih službi na destrukciji Crne Gore i brukanju Cetinja kao centra crnogorskog nacionalnog ponosa, kulture i istorije.
Vrhunac nesojskih, subverzivnih radnji na ponižavanju Crne Gore dogodio se 3. avgusta 2022. kada je na prepad i fukarski, veleizdajnik na čelu vlade Dritan Abazović sa šefom SS Porfirijem Perićem potpisao takozvani ''temeljni ugovor''. Time je zacementiran status takozvane SPC kao nedodirljive u Crnoj Gori, a crnogorska sakralna imovina i grobovi naših predaka, predati su im jednim potpisom fukare i veleizdajnika.
Ako je 5. septembar 2021. na Cetinju takozvana SPC doživjela istorijsku bruku kada je u krvi, uz pomoć policije ustoličen nedostojni Jovan Mićović, onda je subverzivni potez potpisivanja takozvanog ''temeljnog ugovora'' njenog šefa Perića, pečatirao status SPC kao organizacije podlaca i zločinaca.
Ukrajinski scenario za Crnu Goru
SS već godinama, ako ne i decenijama djeluje kao ”država u državi” i za njene lidere i službenike nakon usvajanja izmjena Zakona o slobodi vjeroispovijesti i potpisivanja ''temeljnog ugovora'', gotovo da ne važe zakoni Crne Gore, države koju ta organizacija i ne priznaje.
Da Crnogorci nemaju nekog pretjeranog razloga da se raduju na Božić, govore i česta javna upozorenja aktuelnog šefa crnogorske filijale SS Jovana Mićovića da je ''Crna Gora projektovana da bude mala Ukrajina''.
Ova poruka je kristalno jasna - da Crna Gora nije članica NATO, SPC i njihove veze iz bezbjednosno-obavještajnog podzemlja odavno bi u državi napravili teren za sprovođenje ukrajinskog scenarija.
Stoga i ne čudi što je takozvana SPC i zvanično od najviše evropske instance Evropskog parlamenta (EP) u martu prošle godine, označena kao glavni destabilizujući faktor i zastupnik ruskih interesa u regionu.
Ali zato čudi što visoki predstavnici Sjedinjenih Američkih Država (SAD) u Regionu, prije svih ambasador u Beogradu Kristofer Hil i izaslanik za Zapadni Balkan Gabrijel Eskobar uporno zastupaju interese takozvane SPC i pri tom brutalno gaze vjerska prava Crnogoraca.
Ostaje pitanje da li Eskobar i Hil iz neznanja ili zlih namjera forsiraju takozvanu SPC, a prema Crnogorcima se odnose kao svojevremeno doseljenici prema američkim Indijancima, potpuno zanemarujući vjerska prava najbrojnijeg naroda u Crnoj Gori, koja gotovo da i ne postoje.
Kako slaviti Božić kad ga je SPC obesmislila?
Kakva je organizacija takozvana SPC, Portal Aktuelno pisao je nebrojeno puta, a na OVOM LINKU možete pročitati o njihovim zločinima tokom 90-ih, ratnohuškanju, promovisanju ideologije ’’krvi i tla’’ i pedofiliji.
Kada je u pitanju Crna Gora, takozvana SPC i pojedini njeni istaknuti operativci u mantijama, duboko su umiješani u kriminalne radnje, veleizdaju, subverziju i saradnju sa inostranim bezbjednosno-obavještajnim službama.
Njihova nepočinstva su posebno došla do izražaja nakon 30. avgusta 2020. godine kada su u svojim subverzivnim poduhvatima imali punu podršku dvije svetosavske vlade, što je kulminiralo možda i najvećom veleizdajom u crnogorskoj istoriji – fukarskim i tajnim potpisivanjem takozvanog ”temeljnog ugovora”.
Portal Aktuelno pisao je kako su ekstremisti takozvane SPC koristili puteve u graničnom pojasu koji povezuju Republiku Srpsku i Crnu Goru koji su veoma slabo kontrolisani, da bi prokrijumčarili grupu od 30 ljudi (ekstremista – nap.a.) iz Trebinja prilikom ustoličenja Joanikija Mićovića na Cetinju 05. septembra prošle godine. Što je klasični pokušaj terorizma i saradnja sa sumnjivim kriminogenim strukturama.
Takođe smo pisali i o ulozi takozvane SPC da ekstremiste iz drugih država poveže sa političkim ”kontaktima” u Crnoj Gori. Osoba koja je duboko upletena u ekstremističko-subverzivnu mrežu crkve Srbije, i za koju se spekuliše da koordinira radom takozvanog bratstva ”Zavjetnici Tvrdoš” je predsjednik opštine Nikšić Marko Kovačević, poznatiji pod nadimkom Šubara zbog svojih ekstremnih neočetničkih svjetonazora. Odavno se spekuliše da je Kovačević, po sugestijama iz SS, kancelariju predsjednika opštine pretvorio u operativni čvor ekstremističkih, svetosavskih grupa.
Treba podsjetiti da je glavni logistički centar u Banjanima manastir Kosijerevo, u kome su planirane sve aktivnosti vezano za predizbornu kampanju 2020. godine i političke litije pokrenute od strane SPC. U tom kontekstu pojedini izvori pominju i nabavku kalašnjikova za izazivanje nereda i sukoba u Crnoj Gori.
Takođe smo iznosili i dokaze o umreženosti velikosrpskih snaga u Crnoj Gori sa logističkim centrima iz Republike Srpske i Srbije, koji su direktno podržavani iz Moskve.
Osim Aleksandra Vučića, njegovog pajtaša Milorada Dodika, prosrpski orjentisanih crnogorskih političara i funkcionera takozvane SPC, kao važan dio svetosavske mašinerije za hibridno ratovanje protiv Crne Gore pominju se i visoki funkcioneri Srpske napredne stranke (SNS).
Kada svemu ovome dodamo tradiciju nepočinstava, ratnohuškanja, podsticanja međunacionalne, međuvjerske mržnje, onda je krajnje fascinantno da, pod izgovorom ”ugroženosti vjerskih sloboda” pojedini politički centri sa zapada, posebno iz SAD, zastupaju interese ovakve organizacije, dok istovremeno podržavaju brutalno gaženje vjerskih sloboda Crnogoraca u sred Crne Gore!